Zjawisko homonimii w języku francuskim.

The phenomenon of homophony in the french language.

Celem niniejszej pracy magisterskiej jest analiza wyrazów i wyrażeń w oparciu o wieloznaczność, dwuznaczność oraz homofonie. Praca ta składa się z dwóch części: teoretycznej i analitycznej. Celem pierwszej części jest wyjaśnienie wszystkich pojęć oraz terminologii językoznawczej związanych z analizą dokumentów wykorzystanych w tej pracy. Pierwsze trzy rozdziały są poświęcone wieloznaczności, dwuznaczności i homofonii. Pierwszy rozdział wyjaśnia pochodzenie, definicję, rolę oraz jednostki polisemii. Drugi, przedstawia definicję dwuznaczności, oraz podaje charakterystykę tego zjawiska uwzględniając źródła jego występowania. Ostatni rozdział części teoretycznej jest poświęcony definicji, podziałowi jak również miejscami i sytuacjami występowania homonimii. Część analityczna jest poświęcona analizie tekstów francuskiego komika Raymond Devos. Jego skecze opierają się na homofonii oraz grze sów. Analiza ta pokazuje, że w języku francuskim homofonia jest zjawiskiem powszechnym, zwłaszcza w języku mówionym. Homofonia jest źródłem wielu nieporozumień, które uniemożliwiają porozumienie się. Ponadto, kontekst nie jest wystarczający aby zrozumieć wiadomość, ponieważ rozmówcy nie zauważają zjawiska polisemii czy też dwuznaczności.

This dissertation is an analyis of different words and expressions according to the polysemy, ambiguity and homonymy. It is divided in two parts : theoretical and analytical. The goal of the first part is to explain and specify the whole notions and the linguistic terms linked to the analysis of the whole documents which were used for the dissertation. The first third chapters are focused on the polysemy, ambiguity and homophony. The first chapter is built on the polysemy and presents its origin, its definition, its role and polysemous units. The second presents another lingustic phenomenon : ambiguity. This chapter gives its definition and shows this phenomenon according to the type of receiver and the feature by taking into account the sources of its appearance. In the last theoretical chapter, the matter is the homonymy. We are studying its definition, its distinction and the places and situations in which we can find it.The analytical part of this dissertation applies on the analysis of the texts of the french comedian Raymond Devos. His sketchs are based on the homophony and play of words. This analysis shows that, in the french language, homophony is a common phenomenon, in particular in the oral language. Moreover, it is the cause of numerous confusions which disturbs the comprehension. Besides, the context is not sufficient to understand a message because the interlocutors don’t notice neither the polysemy nor the ambiguity.

Ce mémoire propose un analyse de différents mots et expressions du point de vue de la polysémie, de l’ambiguïté et de l’homonymie. Il est divisé en deux parties : théorique et analytique. L’objectif de la première partie est d’expliquer et de préciser toutes les notions ainsi que les termes linguistiques liés à l’analyse de l’ensemble de documents utilisés pour le mémoire. Les trois premiers chapitres sont centrés sur la polysémie, ambiguïté et homophonie. Le premier chapitre prend appui sur la polysémie et présente son origine, sa définition, son rôle et des unités polysémiques. Le second présente un autre phénomène linguistique: l’ambiguïté. Ce chapitre y donne sa définition et expose ce phénomène selon le type de récepteur et la caractéristique en prenant en compte les sources de son apparition. Dans le dernier chapitre théorique il est question d’homonymie. Il s’agit d’étudier sa définition, sa distinction, et également les lieux et situations dans lesquelles nous pouvons la trouver. La partie analytique de ce mémoire s’applique à l’analyse des textes du comique français Raymond Devos. Ses sketchs sont basés sur l’homophonie et les jeux de mots. Cette analyse montre que dans la langue française, l’homophonie est un phénomène fréquent, en particulier dans la langue orale. De plus, elle est la source de nombreuses confusions qui empêchent de se comprendre. En outre, le contexte ne suffit pas pour bien comprendre un message parce que les interlocuteurs ne remarquent ni polyémie ni ambiguïté.