Care over a patient with a suspicion of craniocerebral trauma in an intensive care unit.

Urazy czaszkowo-mózgowe stanowią obecnie poważny problem z uwagi na wzrost częstości ich występowania w ostatnich latach oraz fakt, że dotyczą one głównie osób w wieku od 20 do 45 lat. Pierwotne urazy czaszkowo-mózgowe w wyniku działania określonych czynników mogą skutkować wtórnym uszkodzeniem mózgu. Leczenie pierwotnych urazów skupia się przede wszystkim na zapobieganiu wtórnym uszkodzeniom i zapobieganiu wystąpienia powikłań. Ciężki stan pacjenta wymaga monitorowania i leczenia w oddziale intensywnej terapii. Pacjenci z urazami czaszkowo-mózgowymi wymagają kompleksowej opieki ze strony całego zespołu terapeutycznego. Celem pracy było przedstawienie diagnoz pielęgniarskich, zaplanowanie opieki oraz ukazanie roli pielęgniarki w opiece nad pacjentem z podejrzeniem urazu czaszkowo-mózgowego w oddziale intensywnej terapii. W pracy zastosowano metodę studium indywidualnego. Wykorzystano techniki badawcze takie jak wywiad, obserwacja oraz analiza dokumentacji medycznej. Pacjent w wieku 30 lat został przyjęty na oddział intensywnej terapii z powodu podejrzenia urazu czaszkowo-mózgowego oraz wystąpienia niewydolności oddechowej. Podczas przyjęcia u pacjenta stosowano wentylację mechaniczną oraz głęboką sedację. W opiece nad pacjentem pojawiło się wiele problemów o charakterze pielęgnacyjnym, spośród których najważniejszymi były zaburzenia wymiany gazowej, ryzyko wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego, zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej, utraty masy ciała, niedożywienia oraz ryzyko związane z podejmowanym postępowaniem terapeutycznym. Rola pielęgniarki w opiece nad pacjentem z podejrzeniem urazu czaszkowo-mózgowego koncentrowała się na udziale w leczeniu, monitorowaniu, usprawnianiu pacjenta oraz podejmowaniu działań mających na celu zapobieganie i wczesne wykrycie powikłań urazów czaszkowo-mózgowych.

Craniocerebral traumas constitute a serious issue due to increase in the frequency of their occurrence in recent years and the fact that they involve mostly people from 20 to 45 years old. As a result of particular factors, primary craniocerebral traumas can lead to secondary brain damage. Treatment of primary brain traumas mainly focuses on preventing secondary damages and the occurrence of complications. A severe condition of a patient requires monitoring and treating in an intensive care unit. Patients with craniocerebral traumas require complex care from the therapeutic staff. The purpose of this thesis was to show nursing diagnoses, plan medical care and exhibit nurse’s role in the performance of the care over a patient with suspicion of craniocerebral trauma in an intensive care unit. The thesis is based on the method of individual case study. There were many research techniques involved such as an interview, observation and analysis of medical records. The patient, in the age of 30, was admitted to an intensive care unit due to a suspicion of a craniocerebral trauma and an occurance of respiratory failure. During the admission the patient had undergone mechanical ventilation as well as profound sedation. During the performance of care over the patient there occured many problems concerning care, most important being disruption of gas exchange , a risk of increase of intracranial pressure, water-electrolyte imbalance, weight loss, malnutrition. Nurse's role in the care over the patient with a suspicion of craniocerebral trauma was concentrated on a contribution in treating, monitoring, improving patient's dexterity and taking actions to prevent and detect early enough complications of the craniocerbral traumas.