Japanese foreign policy towards the region of Southeast Asia from the perspective of the Fukuda Doctrine

Tematem pracy jest japońska polityka zagraniczna w stosunku do Azji Południowo-Wschodniej analizowana od strony doktryny ustanowionej przez premiera Fukudę. Celem pracy jest ustalenie skali wpływów taj doktryny na prowadzoną przez Japonię politykę zagraniczną dotyczącą Azji Południowo-Wschodniej, oraz japońskiej polityki bezpieczeństwa.W pierwszym rozdziale przedstawiono teoretyczne aspekty omawianego problemu. Omawiany jest również historyczny kontekst towarzyszący powołaniu do życia Doktryny Fukudy. Opisano założenia doktryny, zmiany jakie zachodziły w jej treści oraz jakie konkretne wydarzenia wymusiły jej powstanie.W drugim rozdziale przeanalizowano japońską politykę wobec regionu, w okresie od przyjęcia doktryny do końca pierwszej dekady dwudziestego pierwszego wieku. Rozdział zawiera informacje o zmieniających się uwarunkowaniach systemu bezpieczeństwa, w którym uczestniczyła Japonia na przestrzeni sześciu etapów wzajemnych relacji w tym okresie.Trzeci rozdział poświęcony jest analizie reform polityki obronnej oraz działań Japonii wobec państw Azji Południowo-Wschodniej od 2013 roku realizowanych z ramienia rządu Shinzo Abe i jego następców. Zebrane zostały informacje o najnowszych dokumentach strategicznych Japonii oraz o nowych narzędziach w realizowaniu polityki regionalnej, zarówno w obszarze gospodarczym jak i bezpieczeństwa. Pochylono się nad rolą jaką ASEAN odgrywa w rywalizacji chińsko-japońskiej.Pracę przygotowano w oparciu o aktualne opracowania oraz dokumenty strategiczne, narodowe strategie, białe księgi dyplomacji i raporty.W badaniu wykorzystano takie metody badawcze jak syntezę, studium przypadku, jak również analizę dokumentów źródłowych.Zdaniem autora praca osiągnęła swój cel i przybliżyła charakter prowadzonej przez Japonię polityki wobec państw Azji Południowo-Wschodniej, odnosząc się do Doktryny Fukudy oraz zachodzących w niej zmian na przestrzeni lat. Autor wierzy, że praca ta pozwoli lepiej mechanizmy kierujące relacjami Japonii z Azją Południowo-Wschodnią, zwłaszcza w zakresie bezpieczeństwa międzynarodowego.

Following paper concerns Japanese foreign policy in relation to Southeast Asia as analysed from the perspective of the Fukuda Doctrine. Goal of this paper is to determine the scale of Doctrine’s impact on both Japanese foreign and security policies regarding Southeast Asia.In the first chapter author presents theoretical aspects of the presented issue. Chapter also includes historical contest surrounding establishment of the Doctrine. I also concerns doctrine’s tenants and changes it underwent during the conceptualization process, as well as, which specific events led to it’s establishing in the first place.Second chapter concerns Japanese regional foreign policy in the period of time from the Doctrines establishment, until the end of the first decade of twenty first century. Chapter also contains information on the changing nature of the international security environment, that Japan is a part of, across six distinct phases in Japan-Southeast Asia relations.Third chapter contains an analysis of reforms to Japanese defence policy and measures taken in regards to Southeast Asia since the year 2013 by Shinzo Abe’s and successor governments. Chapter contains collected data about newest strategic documents and tools in security and foreign policies. Role of ASEAN in Sino Japanese rivalry has also been analysed.This paper was prepared on basis of current compact studies, as well as, strategic documents, national strategies, diplomatic white books and reports.For the sake of research, scientific methods such as synthesis, case study and analysis of source documents were employed.Author believes this paper fulfils its goals of highlighting the means by which Japan conducts its Southeast Asia policy, with special regard to the Fukuda Doctrine, as well as, changes it underwent across the years. Author also believes that the following paper will be of help in understanding the mechanics of Japan’s relations with Southeast Asia, especially in regards to international security.