Development of the function of the Slavic conjunction ali

Celem pracy jest sformułowanie hipotezy rozwoju funkcjonalnego spójnika 'ali' w językach słowiańskich od znanego z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego złożenia 'a li', aż po współczesne znaczenie adwersatywne we współczesnym serbochorwackim. Hipoteza zakłada istnienie dwóch odnóg rozwoju funkcjonalnego, z których jedna jest zapoczątkowana użyciem w pytaniach retorycznych. W pracy zostały przeanalizowane użycia 'ali' w najstarszych tekstach serbskich, chorwackich, polskich, staroruskich i ruskich. Metodologia pracy opiera się na dorobku współczesnego językoznawstwa teoretycznego i typologicznego i podejściu funkcjonalno-typologicznym. Za pomocą tych narzędzi możliwe jest rozwinięcie dotychczasowej etymologii wyrazów gramatycznych, która w językach słowiańskich najczęściej sprowadza się do wyjaśnienia fonetyki, całkowicie ignorując funkcję.

The aim of this paper is to formulate a hypothesis of the functional development of the conjunct 'ali' in Slavic languages from the Old Church Slavic compound 'a li' to the contemporary adversative meaning in modern Serbo-Croatian. The hypothesis assumes the existence of two branches of functional development, one of which is initiated by use in rhetorical questions. The study analyses the uses of 'ali' in the oldest Serbian, Croatian, Polish, Old Ruthenian and Ruthenian texts. The methodology of the paper is based on the achievements of contemporary theoretical and typological linguistics and the functional-typological approach. The use of these tools enables us to expand the existing etymology of grammatical words, which in Slavic languages is usually reduced to the explanation of phonetics, completely ignoring function.