Contemporary polish independent cinema on its way to professionalisation

Praca zawiera analizę i interpretację twórczości trzech reżyserów, którzy zaczęli swoją karierę od tworzenia filmów niezależnych, obecnie są znanymi i cenionymi profesjonalnymi twórcami. W pracy śledzę przeobrażenie jakie nastąpiło we współczesnym polskim kinie, z którego można powiedzieć, zniknęła kategoria niezależności – rozumiana w kontekście powstających w latach 90-tych młodzieżowych grup zajmujących się amatorskim kręceniem filmów. W pracy przedstawiam, w jaki sposób owa niezależność ukształtowała myślenie twórców, przyczyniając się do rozwinięcia niepowtarzalnego, autorskiego stylu, widocznego w ich dziełach. Wybierając sylwetki niezależnych twórców, którzy się sprofesjonalizowali, interesowała mnie droga, jaką przeszli aby znaleźć się na filmowym rynku i zaistnieć w świadomości szerszej publiczności. W przypadku wymienionych twórców, Bodo Koxa, Piotra Trzaskalskiego i Krzysztofa Skoniecznego, ta ścieżka była za każdym razem inna, lecz ostatecznie doprowadziła ich do obranego celu. Na tle twórców wymienionych w pierwszej kolejności, działalność Piotra Skoniecznego jest przykładem niezależności wybranej świadomie, w poczuciu, że tylko ta droga pozwala twórcy na przekraczanie granic i łamanie utartych schematów.

The subject of this thesis is to analyse and interpret the work of three directors who started their career by creating independent films and later became known and respected as professional artists. In my work I follow the transformation that has taken place in polish independent cinema, which has slowly disappeared, especially in regards to young amateur filmmakers in the 90's. I also present how their independence impacted the way of they though, contributing to the development of a unique style visible in their works.