Natalia Zandowa (1883-1942) była wybitną polską lekarką, neurolożką i działaczką społeczną pochodzenia żydowskiego, zamordowaną przez gestapo. Mimo posiadania licznych osiągnięć i odpowiednich predyspozycji ta sympatyzującą z psychoanalizą badaczka nigdy nie pełniła kierowniczej funkcji ani nie posiadała własnej placówki klinicznej. Jej publikowane w wielu językach artykuły cechowała wysoka jakość merytoryczna i niemal zupełny brak wątków osobistych. W 1933 roku Zandowa opublikowała jednak apokryficzną opowieść o charakterze pedagogiczno-moralizatorskim, zatytułowaną Nowa Legenda. Zawartość tej napisanej pod pseudonimem książki sugeruje, że lekarka stała się nieświadomą ofiarą fenomenu tzw. "żydowskiej samonienawiści", który opisywał Sander L. Gilman. Nowa legenda jawi się bowiem jako przyznanie się Zandowej do "winy" - bycia Żydówką i kobietą, noszącą stereotypowe cechy przypisane obu tym grupom w kontrowersyjnej książce Płeć i charakter Ottona Weiningera. Prozę tę należy jednak odczytywać nie tyle jako klucz do duszy wybitnej lekarki, ile raczej jako oskarżenie czasów, w których przyszło jej żyć, a nawet mowę oskarżycielską wobec całej europejskiej kultury tamtego okresu, z jej mniej lub bardziej otwartym antysemityzmem i mizoginizmem.

Natalia Zandowa (1883-1942) was an outstanding Polish doctor, neurologist and social activist of Jewish origin, murdered by the Gestapo. Despite numerous achievements and suitable predispositions, this researcher, who sympathised with psychoanalysis, never held a managerial position or had her own clinical facility. Her articles, published in many languages, were characterised by high substantive quality and an almost complete lack of personal threads. In 1933, however, Zandowa published an apocryphal story of a pedagogical and moralising nature, entitled New Legend. The content of this pseudonymous book suggests that the doctor became an unwitting victim of the phenomenon of the so-called "Jewish self-hatred" described by Sander L. Gilman. The new legend appears as Zandowa’s admission of "guilt" - being a Jew and a woman bearing stereotypical features attributed to both groups in Otto Weininger’s controversial book Sex and Character. This prose, however, should be read not so much as a key to the soul of the exceptional doctor, but rather as an indictment of the times in which she happened to live, and even as an accusatory speech against the entire European culture of that period, with its more or less open anti- Semitism and misogyny.