Prezentowana praca poświęcona jest omówieniu propagandy wykorzystywanej w sztuce królewskiej okresu Nowego Państwa. Jej celem jest analiza najważniejszych motywów używanych w sztuce starożytnego Egiptu, oraz określenie w jakim celu były tworzone. Praca napisana została w oparciu o bibliografię, oraz o własną analizę poszczególnych scen i konkretnych przykładów dzieł sztuki. Omówiono przykłady najczęściej wykorzystywanych motywów sztuki od początku istnienia państwa egipskiego. W pracy podejmę próbę wykazania, że sztuka koncentrująca się na postaci faraona, jest sztuką propagandową. Propaganda takowe współczesnym rozumieniu tego terminu nie była znana w starożytnym Egipcie. Jednak przedstawienia, szczególnie te ukazujące faraona, tworzone były według ściśle ustalonych norm i rzadko można doszukać się jakichkolwiek odstępstw. Faraon, jako najważniejsza osoba w państwie musiał być odbierany w odpowiedni sposób, a sztuka była bardzo dobrym nośnikiem informacji i dzięki niej w łatwy oraz szybki sposób można było dotrzeć do szerokiej liczby odbiorców i wywierać na nich odpowiedni wpływ.

This work is devoted to the discussion of propaganda used in royal art of the New Kingdom period. The aim of the work is to look at the most important motifs used in art, and the purpose they were created for. The work is based on bibliography, and on own analysis of individual scenes and specific examples of works of art. In my work, I will attempt to prove that art revolving around the pharaohs form is a propaganda art. The ruler as the most important person in the state had to be seen in a proper way, and art was a very good carrier of certain informations and thanks to it, it was possible to reach a wide audience easily and quickly.