Assessment of triclosan toxicity on Lecane inermis rotifers based on their cells viability

W wyniku działalności człowieka, do ścieków w dużych ilościach trafiają związki i substancje chemiczne niewystępujące w środowisku naturalnym. Ze względu na swoją strukturę nie wszystkie są usuwane w oczyszczalniach ścieków. W konsekwencji przedostają się do ekosystemów wodnych i mogą negatywnie wpływać na środowisko oraz organizmy żywe. W przeprowadzonym eksperymencie badano wpływ, posiadającego właściwości bakteriostatyczne, triklosanu (TCS) w stężeniach 1 µM i 10 µM, na wrotki Lecane inermis. Stwierdzono, że po upływie 24 godzin, śmiertelność wrotków zależała od stężenia TCS i wynosiła od 150,1 ±8 w stężeniu 1 µM do 259,4 ±6,1 w stężeniu 10 µM. Celem zbadania wpływu triklosanu na wrotki dodano czerwieni obojętnej oraz barwnika HOECHST 33342. Stwierdzono działanie apoptotyczne TCS w syncytialnej warstwie nabłonka oraz w obrębie aparatu wrotnego, mastaxu, żołądka i pęcherza, a także mniejszą intensywność procesów trawiennych.

As a result of human activity, chemicals of everyday use are getting to sewage treatment plants, in large amounts. Due to their structure, not all of them are being completely removed. As a consequence, they get into aquatic ecosystems and can affect on the environment and living organisms. This experiment investigated the effect of bacteriostatic triclosan (TCS) at concentrations of 1 µM and 10 µM on rotifer Lecane inermis. It was found, that after 24 hours, rotifers mortality depended on TCS concentration and reached from 150,1 ±8 at a concentration of 1 µM up to 259,4 ±6,1 at 10 µM. To investigate the effect of triclosan on the rotifers, Natural Red and HOECHST 3342 stains were added. The apoptotic effect of TCS was observed in the synovial epithelial later within the oral apparatus, mastax, stomach and bladder, as well as lower intensity of digestion processes.