From planning to free markets : India's current economic policy

Wniniejszym eseju prześledzę proces reform gospodarczych, które doprowadziły do boomu w sektorze korporacji w Indiach, do konkurencyjności i wzrostu gospodarki kraju po roku 1991. Przyjmę ujęcie typowe dla ekonomii politycznej i scharakteryzuję debatę polityczną wokół poszczególnych decyzji, podejmowanych w kierunku liberalizacji indyjskiej gospodarki. Obserwacja procesu, który dla Indii oznaczał przejście od industrializacji zastępującej import do wzrostu opartego na handlu, pozwala poczynić wartościowe spostrzeżenia, dotyczące zmiany gospodarczej. Wysokie cła, zawyżone kursy walut, kontrola importu, oraz licencjonowanie produkcji przemysłowej od 1947 r. dominowały w gospodarce Indii, programowo zastępującej import uprzemysłowieniem. Z kilku względów przeważało w kraju sceptyczne nastawienie wobec przyszłości reform ekonomicznych i urynkowienia. Reformy w handlu i inwestycjach z 1991 r. zostały zapoczątkowane w warunkach wyraźnego rozwoju demokracji, gdy Partia Kongresowa (Indyjski Kongres Narodowy, IKN) przewodziła niepewnej większości parlamentarnej. Drugim czynnikiem były rozmiary indyjskiej gospodarki. One pozwoliły rządom na długotrwałe realizowanie polityki zastępowania importu industrializacją (Haggard 1990: 26-30). Demokracja indyjska i wielkość kraju stanowią o tym, że Indie są szczególnie ciekawym przypadkiem zmiany gospodarczej.