A case report of patient with acute respiratory failure and Guillain-Barré Syndrome

Ostra niewydolność oddechowa to nagłe zaburzenie czynności układu oddechowego prowadzące do upośledzenia wymiany gazowej w płucach. Jest stanem zagrożenia życia i wymaga natychmiastowego leczenia w oddziale intensywnej terapii. Zespół Guillaina-Barrégo to schorzenie o podłożu autoimmunologicznym, będące najczęstszą przyczyną niedowładu nerwowo-mięśniowego. W przebiegu tej choroby może wystąpić porażenie mięśni oddechowych, co prowadzi do ostrej niewydolności oddechowej. Leczenie najczęściej polega na zastosowaniu zabiegów plazmaferezy lub terapii immunoglobulinami. Głównym celem pracy było przedstawienie opisu przypadku pacjentki leczonej w Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii (OAiIT) z powodu ostrej niewydolności oddechowej i zespołu Guillaina-Barrégo. W pracy wykorzystano metodę studium indywidualnego przypadku. Zastosowanymi technikami badawczymi były: obserwacja, analiza dokumentacji medycznej oraz monitorowanie parametrów życiowych. Kobieta w wieku 21 lat, chorująca na mózgowe porażenie dziecięce została skierowana na OAIiT z powodu ostrej niewydolności oddechowej. Przy przyjęciu u nieprzytomnej pacjentki obserwowano nasilające się objawy opuszkowe i zaburzenia drożności dróg oddechowych, co nasunęło podejrzenie zespołu Guillaina-Barrégo. U chorej zastosowano analgosedację oraz sztuczną wentylację. Wykonano szereg badań diagnostycznych, zabiegi plazmaferezy i przeprowadzono konsultacje specjalistyczne. W trakcie hospitalizacji nastąpiła stopniowa poprawa stanu zdrowia chorej, ustąpiła niewydolność oddechowa, zwiększył się zakres ruchów kończyn i powróciły prawidłowe odruchy neurologiczne. Pacjentkę oddychającą samodzielnie i w logicznym kontakcie wypisano z OAIiT.Zadaniami pielęgniarki w opiece nad chorą było podjęcie kompleksowej pielęgnacji, kontrolowanie parametrów życiowych, udział w farmakoterapii i badaniach diagnostycznych, zabiegach plazmaferezy, a także działania mające na celu zmniejszenie ryzyka powikłań inwazyjnego monitorowania i leczenia, długotrwałej hospitalizacji oraz unieruchomienia.

Acute respiratory failure is a sudden dysfunction of the respiratory system, leading to impaired gas exchange in the lungs. It is direct life-threatening condition and requires immediate treatment in the Intensive Care Unit. Guillain-Barré syndrome is an autoimmune disorder, which is the most common cause of neuromuscular paresis. In the course of this disease may occur paralysis of the respiratory muscles, leading to acute respiratory failure. Treatment usually consists in the use of plasmapheresis procedures or immunoglobulin therapy. The main aim of thesis was to present a case study of a patient treated in the Anesthesiology and Intensive Care Unit (AICU), due to acute respiratory failure and suffering from Guillain-Barré syndrome. In the thesis case study method was used. The research techniques were: observation, analysis of medical records and monitoring of vital signs.A 21-year-old woman, suffering from cerebral palsy was referred to AICU because of acute respiratory failure. On admission unconscious patient had worsening bulbar symptoms and impaired patency of the airways which led to the suspicion of Guillain-Barré syndrome. The patient received analgosedation and mechanical ventilation. A series of diagnostic tests, plasmapheresis procedures and specialist consultations were carried out. During hospitalization, the patient's health improved gradually, respiratory failure resolved, the range of limb movements increased and neurological reflexes returned. The patient breathing on her own and in logical contact was discharged from AICU. Nurse's role in taking care of the patient was to undertake comprehensive care, control vital parameters, participate in pharmacotherapy and diagnostic tests, plasmapheresis procedurs and moreover, to take actions reducing the risk of complications of invasive monitoring and treatment, long-term hospitalization and immobilization.