Female genital mutilation as a basis for granting refugee status

Podstawowym problemem omawianym w pracy jest zagadnienie efektywności uniwersalnego systemu prawa uchodźczego opartego na Konwencji Genewskiej dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r. oraz Protokołu do niej z 1967 r. w stosunku do osób powołujących się na zagrożenie okaleczaniem narządów płciowych kobiet. Praca bierze pod uwagę niejednolity społeczno-kulturowy wymiar zjawiska oraz przedstawia jego normatywną ocenę w odniesieniu do różnych systemów prawnych. Odnosząc się do standardu zobowiązań pozytywnych państwa i jego horyzontalnego wymiaru wypracowanych przez Europejski Trybunał Praw Człowieka wskazuje proces ewolucji doktryny praw człowieka i jej podsystemu prawa uchodźczego. Praca bada teoretyczne i praktyczne problemy, które powstają w procesie wykładni i stosowania Konwencji z uwzględnieniem orzecznictwa państw oraz bogatego wkładu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców w tworzenie dobrych praktyk.

The main issue discussed in this paper is the question of effectiveness of the universal refugee law system based on the Geneva Convention relating to the Status of Refugee from 1951 with its 1967 Protocol applied in cases of fear of Female Genital Mutilation. It takes into account diversed socio-cultural aspect of the phenomenon and presents its normative assessment in the light of different legal systems. Referring to the concept of positive obligations of states and its horizontal effect developed by European Court of Human Rights, the paper points out the process of evolution in human rights’ doctrine and its part consisting of refugee law. It examines theoretical and practical issues that raises during the process of interpretation and application of the Convention, it takes into consideration states’ jurisprudence as well as influential work of United Nations High Commissioner for Refugees that helped to develop the good practice.