Impact of the leniency program on compensation claims for breach of European Union competition law

Przeciwdziałanie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji w Unii Europejskiej oparte jest na dwóch filarach, publicznoprawnym i prywatnoprawnym. W trybie prywatnoprawnym, uprawnione jednostki dochodzić mogą roszczeń z tytułu naruszenia zakazanych praktyk. Pośród publicznoprawnych metod walki z naruszeniami, najskuteczniejszą stanowi program łagodzenia kar leniency. Funkcjonowanie programu leniency, może wpływać na kształt prywatnoprawnego dochodzenia roszczeń. Punkt zapalny w relacji pomiędzy tymi dwoma reżimami stanowi kwestia dostępu do materiału dowodowego uzyskanego przez organ ochrony konkurencji w ramach programu łagodzenia kar. Była ona dotychczas przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Ustawodawca unijny w dyrektywie 2014/104/UE wprowadził bezwzględną ochronęinformacji przekazanych przez przedsiębiorcę w ramach programu leniency, mając na celu utrzymanie jego atrakcyjności.

Counteracting and combating unfair competition in the European Union is based on two pillars, public enforcement and private enforcement. Under private enforcement, authorized entities may pursue claims for violation of prohibited practices. Among the public law methods of combating violations, the most effective is the leniency program. The functioning of the leniency program may affect the shape of private enforcement. The flashpoint in the relationship between the two regimes is the issue of access to evidence obtained by the competition authority under the leniency program. It has so far been the subject of consideration of the Court of Justice of the European Union. The EU legislator in Directive 2014/104 / EU introduced absolute protection of information provided by the entrepreneur under the leniency program, in order to maintain its attractiveness.