Estimation of age at death based on bone histomorphometry.

Ocena wieku osobnika w momencie śmierci jest jednym z podstawowych parametrów biologicznych, ustalanych przez antropologów i medyków sądowych, badających szczątki kostne. Stąd konieczność ciągłego udoskonalania stosowanych do tego celu metod. Histomorfometria wykorzystująca analizę mikroskopową struktur histologicznych tkanki kostnej, jest jedną z proponowanych, alternatywnych metod. Opiera się głównie na pomiarach oraz ocenie liczebności i gęstości podstawowych jednostek strukturalnych budujących kość, czyli osteonów. W pracy poddano analizie szlify żeber, pochodzące zarówno ze szczątków archeologicznych, jak i pochodzenia sekcyjnego. Przetestowano cztery różne metody proponowane przez badczy [Stout i Paine 1992, Cho i in. 2002, Kim i in. 2007, Bednarek i in. 2009]. Uzyskane wyniki porównano między sobą, a także odniesiono je do wieku oznaczonego makroskopowo (w przypadku szczątków archeologicznych) lub wieku rzeczywistego (w przypadku szczątków z materiału sekcyjnego). Metodę Bednarka [Bednarek i in. 2009] uznano za najbardziej wiarygodną w odniesieniu do analizowanych próbek. Uzyskane nią wyniki, charakteryzowały się najmniejszym błędem oceny. Potwierdzono również przypuszczenia badaczy, dotyczące histologicznych różnic międzypopulacyjnych, dymorficznych i przedyskutowano problematykę związaną z aspektami metodologicznymi histomorfometrii.

The estimation of age at death is one of the most fundamental biological parameters, determined on skeletal remains in forensic and anthropological context. That is why, there is a constant need to improve applied methods. Histomorphometry, which uses microscopic analysis of bone tissue is suggested to be one alternative method. In general, this technique is based on measurements and the determination of the number and density of basic bone structural units, osteons. In this thesis, there were analyzed ground cross sections of ribs having both archeological and forensic origin. Four different methods were tested [Stout and Paine 1992, Cho et al. 2002, Kim et al. 2007, Bednarek et al. 2009]. Obtained age results were compared with each other as well as related to the age estimated by macroscopic method (archeological remains) or actual age (forensic remains). Bednarek's method is recognized to be the most reliable one [Bednarek i in. 2009]. Results obtained by this method are characterized by the lowest estimation error. What is more, suggestions about interpopulation histological differences and dimorphic differences were confirmed. In addition, the discussion about the most important methodological aspects was carried out.