Autorka podpisana na publikacji Marta Smagacz. Bibliogr. s.189-194.

Celem książki jest przedstawienie wyników badań teoretycznych i empirycznych nad przekształceniami społeczno-przestrzennymi miasta, na podstawie analizy porównawczej dwóch dzielnic: Ticinese w Mediolanie oraz Kazimierza w Krakowie. W książce, bazując na danych zastanych i na dużym materiale empirycznym zgromadzonym przeze mnie w Krakowie i w Mediolanie, odtwarzam logiki procesów przypadków wybranych dzielnic, wskazując, że w obu doszło do uruchomienia - w warunkach późnej nowoczesności i ekonomicznego liberalizmu - zasobów symbolicznych zakorzenionych w przeszłości dzielnic, a co zapoczątkowało proces rewitalizacji obszarów zdegradowanych. Jednocześnie, proces dziejący się w podobnym/porównywalnym kontekście ekonomicznym, w pewnym momencie zaczyna się różnić - w Ticinese nadal wykazując cechy kolektywnego i kooperacyjnego współdziałania społeczności lokalnej, a na Kazimierzu przekształcając się w działania podejmowane przez poszczególnych aktorów w imię indywidualnych interesów. Jak dowodzę, czynnikiem różnicującym procesy w obu przypadkach i decydującym o kierunku zmian, jest jakość kapitału społecznego rozumianego w kategoriach zaufania i solidarności. O ile w Ticinese udało się - przed inwestycyjnym boomem w latach 90.XX wieku wypracować ten rodzaj kapitału (również w przypadku zamieszkującej tam klasy średniej), to w przypadku Kazimierza - gentryfikacja dzielnicy i intensyfikacja inwestycji zachodziła w niemal tym samym czasie.

The aim of the book is to discuss socio-spatial transformations of the city on the base of a comparative study of two examples of intensive socio-spatial changes: Ticinese district in Milan and Kazimierz quarter in Krakow. The questions I examined in my study conducted from 2002 to 2006 responded to the need for theoretical and empirical research in this field, and these needs - both strictly cognitive and applied - continue to be evident, including in connection with the developing urban and revitalisation policy in Poland. In the book, based on secondary data and a large amount of empirical material which I collected in Krakow and Milan, I reconstruct the logic of the processes of cases of the selected districts, showing that in both cities the symbolic resources rooted in their past were put into action, initiating a process of revitalisation of degraded areas. At the same time, at a certain point differences appeared in the process taking place in a similar/comparable economic context - in Ticinese features of collective and cooperative work on the part of the local community continued to be evident, while in Kazimierz there was a transformation into actions undertaken by various actors on behalf of individual interests. I demonstrate that the factor differentiating the processes in the two cases and deciding on the direction of changes is the quality of social capital, understood in terms of trust and solidarity. In Ticinese it proved possible to develop this kind of capital (also for the middle classes living there) before the investment boom of the 1990s. In Kazimierz, on the other hand, the gentrification of the district and intensification of investment took place practically at the same time.

Il presente studio ha per oggetto il processo di trasformazione oggi in corso in quegli spazi urbani che hanno conservato la loro identità locale grazie al fatto che nel Novecento si sono trovati per vari motivi (p.e. economici, politici) al margine della società contemporanea. Tale marginalità è stata da un lato la causa del loro degrado fisico, economico e spesso sociale, d’altra parte ha contribuito alla conservazione dei valori locali. In epoca tardomoderna si riscontra una rinascita di questi luoghi che vengono spesso deliberatamente scelti come luoghi di residenza e lavoro e anche preferiti per il tempo libero. Il valore locale conservato viene attivato e sfruttato anche attraverso meccanismi di provenienza extra-locale. L’unione di idee, valori e forme facenti capo a due dimensioni - una locale ed una globale - porta a nuovi elementi e modelli culturali che da un livello ‘micro’ penetrano in un giro sociale più vasto. Nel dibattito sociale un simile “ritorno alla vita” dello spazio degradato, trascurato, “malfamato” viene definito come riqualificazione dello spazio urbano. In primo luogo, il mio obiettivo è stato quello di costruire un modello teoretico di descrizione e spiegazione del processo di riqualificazione dello spazio urbano; in secondo luogo, quello di esaminare nell’ambito del modello proposto, due aree urbane: il quartiere di Kazimierz a Cracovia e il quartiere Ticinese a Milano.