Synthesis and studies on the properties of cationic modified hydroxypropylcellulose and dextran as potential inhibitors of heparin.

This thesis presents the potential materials for the neutralization of heparin. Hydroxypropylcellulose (HPC) and dextran (DEX) can be cationically modified by using (3-akryloamidopropylo)trimethyloamonium chloride (APTMAC) and glicydyltrimethylammonium chloride (GTMAC). Polymers with different degrees of cationic modification were synthesized. Studies using several methods were conducted to verify the physicochemical properties of new polymers in the environment of PBS buffer (pH=7.4). Cationic DEX and cationic HPC form complexes with heparin. The concentration of free heparin present in the solution was determined by using UV-VIS spectrophotometry. The higher content of the modifier in the polymer was, the less material was needed for the deactivation of heparin.The next step was to examine the size of the particles of obtained materials and their complexes with the heparin molecules. This was performed using the DLS technique. Satisfactory results of were obtained for HPC polymers: the diameter or their particles are small enough not to occlude the blood vessels.In the last stage of the research, the impact of the new materials on the aggregation of erythrocytes was examined. The optical microscope was used to take the measurements. It has been shown that polymers with the lowest degree of cationic modification cause the aggregation of erythrocytes at higher concentration.

Praca magisterska przedstawia potencjalne materiały służące do neutralizacji heparyny. Otrzymano hydroksypropylocelulozę (HPC) szczepioną chlorkiem (3-akryloamidopropylo)trimetyloamoniowym (APTMAC) oraz dekstran (DEX) modyfikowany chlorkiem glicydylotrimetyloamoniowym (GTMAC). Uzyskano polimery o różnym stopniu modyfikacji kationowej. Materiały wyjściowe użyte podczas syntezy są naturalnymi i nietoksycznymi substancjami.Wykonano szereg badań, mających na celu sprawdzenie właściwości fizykochemicznych nowych polimerów w środowisku buforu PBS o pH krwi (7,4). Substancje te tworzą z heparyną kompleks polikation-polianion. Udowodniono to metodą spektrofotometryczną UV-VIS, wykorzystując barwnik Azur A. Zaobserwowano, że materiały o największej modyfikacji kationowej neutralizują heparynę w porównywalnym stopniu jak protamina. Zbadano wielkość cząstek otrzymanych materiałów oraz ich kompleksów z heparyną. Wykorzystano w tym celu metodę DLS. Zadawalające wyniki uzyskano dla polimerów HPC, ich średnica jest wystarczająco mała, aby nie powodowały zatorów w naczyniach krwionośnychSprawdzono wpływ nowych materiałów na agregację erytrocytów. Wykonano pomiar przy użyciu mikroskopu świetlnego. Materiały o najniższym stopniu modyfikacji powodują agregację erytrocytów przy wyższych ich stężeniach, w stosunku do pozostałych polimerów.