Kwestia stylu autora była od dawna przedmiotem debaty wśród badaczy literatury i językoznawców. Badacze tacy jak Anthony Kenny twierdzili, że każdy pisarz pozostwia na swoim dziele stylistyczny „odcisk palca.” David Bellos twierdzi, że tłumacze również mają własny styl i pozostawiają na swoich dziełach charakterystyczne jego ślady. Ilościowe metody zastosowane do badań literackich pozwalają przetestować te intuicyjne założenia.Styl literacki był różnie definiowany na przestrzeni wieków. Definicja zaproponowana przez Berenike J., Herrmann, Karinę van Dalen-Oskam i Christofa Schöcha łączy różne podejścia i opisuje styl jako powtarzanie się mierzalnych cech charakterystycznych tekstu. Takie rozumienie stylu umożliwia ilościową analizę tekstu.Delta, procedura obliczeniowa opracowana przez Johna Burrowsa, znalazła zastosowanie w R, środowisku programowania do informatyki statystycznej (R Core Team) i jest używana do przeprowadzania analiz na najczęściej powtarzających się słowach (MWF). Ta metoda z powodzeniem była stosowana w badaniach nad wykrywaniem autorstwa tekstów. Badacze osiągali też interesujące wyniki wskazujące na możliwe zastosowanie tej metody w wykrywaniu sygnału tłumacza. Te metody zostały wykorzystane do przeprowadzenia analizy korpusu składającego się z powiązanych ze sobą próbek dzieł literackich. Analizy te wykazały, że na rozkład próbek wpływa zarówno sygnał autora, jak i rozmiar próbek i sygnał gatunku literackiego. Sygnał tłumacza może być zauważalny, jest on jednak zwykle zakamuflowany przez silniejsze sygnały. Wskazuje to na fakt, że wybory językowe tłumacza w dużej mierze zdeterminowane są wyborami autora, jak również cechami charakterystycznymi gatunki.

The notion of authorial style has long been debated in literary and linguistic scholarship. Scholars such as Anthony Kenny have proposed that each author has a unique stylistic “fingerprint” that he leaves on his work. David Bellos argues that translators also have their own style and mark their work in some characteristic way. These intuitions can be examined through the use of quantitative methods of literary analysis. Literary style has been defined variously throughout time. The definition proposed by Berenike J., Herrmann, Karina van Dalen-Oskam and Christof Schöch combines different approaches to define style as a recurrence of measurable features in the text. Understanding style in this way makes quantitative analysis possible. Delta, a computational procedure developed by John Burrows, has been employed in R, a programming environment for statistical computing (R Core Team) to analyse the recurrence of most frequent words in texts. It has been shown to successfully perform authorial attribution and to yield some interesting results in terms of detecting the translator’s signal. An interconnected corpus was compiles and examined using these methods. The MWF analyses revealed that the distribution of samples is affected by authorial signal as well as sample size and genre signal. While there are some suggestions that the translator’s signal may be discernible, generally it is hidden by stronger signals. These results suggest that translators’ choices are largely determined by those of the author as well as by the characteristics of the genre.