Consular notification in bilateral treaties v. article 36 of Vienna Convention on consular relations in the light of ICJ judgement in the case Jadhav

Sprawa Jadhav jest piątym sporem w orzecznictwie MTS opartym na art. 36 Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r. (po sprawach: Bread, La Grand, Avena i Diallo). Kulbhushan Sudhir Jadhav był indyjskim szpiegiem skazanym przez pakistański sąd wojskowy na karę śmierci. W 2017 roku Indie złożyły wniosek do MTS i wskazały, że Pakistan naruszył art. 36 Konwencji wiedeńskiej, nie wypełniając swojego zobowiązania wobec indyjskich urzędników konsularnych i zatrzymanego obywatela Indii, Jadhava. W sprawie tej pojawiła się jednak istotna kwestia dotycząca relacji między Konwencją wiedeńską a zasadami traktatów dwustronnych uregulowanymi w art. 73 Konwencji wiedeńskiej. Sytuacja prawna zatrzymanego i konstrukcja notyfikacji konsularnej w sprawie Jadhav była w tym przypadku odmienna od sytuacji w innych sprawach rozpatrywanych przez MTS dotyczących dostępu do konsula, w których nie było umów dwustronnych między państwami. Istnieje jednak taki traktat o dostępie do konsula podpisany w 2008 r. w Islamabadzie między Pakistanem a Indiami (UNTS nr 54471). W umowie tej strony przewidziały m.in natychmiastowe zobowiązanie państwa przyjmującego do powiadomienia właściwego urzędu konsularnego o zatrzymaniu obywatela państwa wysyłającego. Prawo indywidualne w takim przypadku nie istnieje. Powstaje pytanie, czy MTS właściwie określił zasady prawa konsularnego, które powinny być zastosowane w sprawie Jadhav. Artykuł w sposób krytyczny analizuje ten problem. Autor w artykule wskazał na szereg błędów interpretacyjnych popełnionych przez MTS w wyroku z 17 lipca 2019 r.

Jadhav Case was the fifth dispute in the ICJ judicature based on Article 36 of Vienna Convention on Consular Relations 1963 (after cases: Bread, La Grand, Avena and Diallo). Kulbhushan Sudhir Jadhav was an Indian spy convicted by the Pakistani military court for death sentence. In 2017 India submitted an application to ICJ and indicated that Pakistan had breached Article 36 of Vienna Convention by failing to fulfil its obligation versus Indian consular officers and Indian detained citizen Jadhav. There was in this case however an important question concerning relation between Vienna Convention and bilateral treaties' rules as regulated in art. 73 of Vienna Convention. The legal situation of detainee and construction of consular notification in Jadhavwas different in this case from the situations in other ICJ cases concerning consular access, where there were no bilateral agreements among states. There is however such a treaty on consular access signed in 2008 in Islamabad between Pakistan and India (UNTS No 54471). In this agreement parties provided i.a. an immediately obligation of receiving state to notify the appropriate consular post of detention of citizen of the sending state. The individual right in such case does not exist. There is a question wheatear ICJ properly identified rules of consular law, which should be applied in Jadhav Case. The paper analyses this problem in critical manner. Author in this paper pointed out several interpretative mistakes made by ICJ in Judgement from 17 July 2019.