Physiotherapy after prevalent spiral fracture of the shin bone – case study

Złamania kości podudzia są urazami, które charakteryzują się wielopostaciowością i zróżnicowanym stopniem ciężkości. Z uwagi na budowę anatomiczną oraz powierzchowne położenie kości piszczelowej złamania te należą do najczęściej występujących lokalizacji złamań kości długich u dorosłych. Podczas leczenia złamań kości goleni celem jest jak najwcześniejsze osiągnięcie pełnego zrostu kości w prawidłowym ustawieniu odłamów oraz najszybsze odzyskanie utraconej sprawności kończyny dolnej.Celem pracy był szczegółowy opis pacjenta z przebytym złamaniem spiralnym kości podudzia oraz zaprezentowanie postępowania fizjoterapeutycznego w procesie przywrócenia sprawności kończyny po urazie.Praca ma charakter studium przypadku. W pierwszej części, poświęconej teorii, opisano spiralny mechanizm złamania, klasyfikację złamań kości podudzia, objawy kliniczne, diagnostykę oraz leczenie zachowawcze i operacyjne tych złamań. Druga część zawiera szczegółowy opis 30-letniego pacjenta po przebytym złamaniu obu kości goleni oraz przeprowadzone postępowanie fizjoterapeutyczne. Do oceny stanu pacjenta oraz wyników terapii wykorzystano badanie postawy ciała, analizę chodu, pomiary liniowe oraz obwodowe, pomiary kątowe, badanie siły mięśniowej, badanie równowagi oraz wizualną skalę analogową do oceny nasilenia dolegliwości bólowych. Na początku postępowania stwierdzono u pacjenta m.in przykurcz rotatorów zewnętrznych uda, spadek masy mięśniowej podudzia, ograniczoną ruchomość stopy oraz ubogą propriocepcję i związane z nią zaburzenia równowagi. Po rehabilitacji chorego zaobserwowano poprawę w ruchomości stawu skokowo-goleniowego, przyrost masy mięśniowej, poprawę utrzymania równowagi i zmniejszenie dolegliwości bólowych. Wyrobiono również nawyk prawidłowego ustawiania kończyny podczas chodu.Indywidualnie przeprowadzona kinezyterapia oraz duża motywacja doprowadziła w efekcie do poprawy sprawności i jakości wykonywanych ruchów przez pacjenta, podnosząc tym samym jakość życia chorego i jego samopoczucie.

Shin bone fractures are injuries, which are characterized by polymorphism and varied degrees of severity. Due to the anatomical structure and superficial location of the tibia bone, these fractures are among the most common locations of long bone fractures in adults. During the treatment of the shin bone fractures, the goal is to achieve, as soon as it is possible, full bone union in the correct reduction of the fracture fragments and the fastest recovery of the lost mobility of the lower limb.The purpose of the work was to present a detailed description of a patient with a prevalent spiral fracture of the shin bone and picture physiotherapeutic procedures in the process of restoring the mobility of the limb after an injury.The work is a case study. The first part, devoted to the theory, describes a spiral mechanism of fracture, classification of shin bone fractures, clinical symptoms, diagnostics, conservative and surgical treatment of these fractures. The second part contains a detailed description of a 30-year-old patient with a fracture of both shin bones and carried out physiotherapy. The body posture examination, gait analysis, linear and peripheral measurements, angular measurements, muscle strength test, balance test and visual analogue scale of pain were used to assess the patient's condition and results of therapy. At the beginning of the rehabilitation, the patient was diagnosed with contraction of external thigh rotators, decrease in muscle mass of the lower leg, limited mobility of the foot and poor proprioception and, related with it, imbalances. After the rehabilitation of the patient, there was an improvement in the mobility of ankle, increase in muscle mass, improvement of balance and reduction of pain. The patient also gained a habit of correct positioning of the limb during walking.Individually carried out kinesiotherapy and patient’s high motivation resulted in the improvement of the mobility and quality of the movements performed by the patient, which also improved the patient's quality of life and his well-being.