Vasily Rozanov and the Criticism of Christianity

W niniejszej pracy została przedstawiona sylwetka Wasilija Rozanowa, pisarza, filozofa, dziennikarza oraz krytyka literackiego. Urodził się on w 20 maja 1859 r. w Wietłudze niedaleko Kostromy. Przez pewien czas pracował jako nauczyciel, lecz jego talent pisarski dostrzegł Nikołaj Strachow i pomógł w wydaniu jego prac. W rozdziale Wasilija Rozanowa życie i twórczość wspomniane zostały: śmierc ojca, lata szkolne i uniwersyteckie, romans z Apolinarią Susłową i lata małżeńskie z Warwarą Rozanową. Poruszyłem tam wątek Towarzystwa religijno-filozoficznego i jego działalności a także zmagania pisarza z cerkwią i oskarżenie o herezję. Zawarta w powyższym rozdziale została geneza powstania wszystkich dzieł autora.W kolejnej z części pracy został ukazany kontekst społeczny oraz kulturowy w twórczości Wasilija Rozanowa. Twórczośc pisarza została porównana do dokonań, znanych ówcześnie, europejskich filozofów i pisarzy takich jak Zygmunt Freud czy Otto Weininger. Ukazane zostały także zdarzenia istotne dla rosyjskiego życia społecznego.W podrozdziale III.B opisane zostały podstawowe idee z dzieła Ciemne Oblicze. Metafizyka Chrześcijaństwa. Zostały one ukazane głównie na podstawie najważniejszego z artykułów w nim zawartych, czyli O najsłodszym Jezusie i gorzkich owocach świata. Idee te skonfrontowane zostały z polemiką współczesnych Rozanowowi filozofów rosyjskich.W ostatnim z podrozdziałów główny wątek stanowiła książka Люди лунного света. A główną zaś ideą była opisywana przez pisarza "trzecia płeć". Wasilij Rozanow był często określany konformistą, gdyż swoje artykuły drukował w róznych gazetach. Od monarchistycznych aż po czarnosecińskie. Główną jednak przyczyną tej niekonsekwencji pisarza był brak estymy wobec jakiejkolwiek ideologii i bezkompromisowość. Niekonsekwencja była także cechą jego filozofii. Pełna była ona sprzeczności. Jak podaje Nowiejszyj fiłosofskij słowar: „В философии Р. невозможно найти основную проблему, единую аксиолого-семантическую первооснову, на которой выстраивалась бы последовательность решаемых им вопросов и по цепочке которых можно было бы судить о типе и общей направленности его мыслей. Его философское мировоззрение не складывается в единое целое как логическую систему. ” .Wasilij Zieńkowski twierdzi, że Rozanow był przede wszystkim dziennikarzem a w jego twórczości widać styl impresjonistyczny. Zaznacza on jednak, że światopogląd pisarza był stabilnie uformowany a jego spostrzeżenia bardzo celne. Wspomina że jego książki cieszyły się dużym powodzeniem wśród czytelników: „Характеристика идейного содержания творчества Розанова до крайности затрудняется тем, что он был типичным журналистом. Хотя у него было достаточно цельное мировоззрение, хотя в его многообразном творчестве есть определенное единство, но самая манера письма Розанова очень затрудняет раскрытие этого внутреннего единства” .Głównym zagadnieniem w przypadku Rozanowa jest krytyka chrześcijaństwa. Jak jednak twierdził Paweł Florenski, problem ów wynikał z doświadczeń osobistych pisarza: „Florenski był przekonany, że Idée fixe Rozanowa – walki z mniszą obłudą, i chrześcijańskim chłodem o płodzenie i rozmnażanie się brała się z jego problemów osobistych. Upewniały go w tym liczne listy jakie otrzymywał od Rozanowa” .Warto też na koniec wspomnieć, że twórczość myśliciela, Leonid Stołowicz określał jako filozofię "zdrowego rozsądku". Filozofii tejże, tak jak świadomości ludowej właściwa jest sprzeczność, dwoistość i antynomiczność. Za jej pomocą nie można jednak rozwiązywać problemów naukowych. Pisze on, że „sprzeczność jego poglądów odpowiada dialogowości literatury artystycznej, w szczególności powieściom ukochanego przez Rozanowa Dostojewskiego” . W niniejszej pracy starałem się zwrócić uwagę na twórczość Rozanowa w świetle badań przeprowadzonych przez Joachima Dieca. U podstawy pełnych sprzeczności dokonań rosyjskiego filozofa leży twórcza jedność. Rozwój jego myśli filozoficznej, który cechował wybitny indywidualizm, odpowiadał tra

In this work i described the Vasily Rozanov. He was born in the 20th of May in Vetluga. He was working as a teacher until Nikholay Strakhov helped him issuing his works.I the chapter II we find the history of Rozanov. His relationships with Apolinaria Suslova and Varvara Rozanow and also his struggle againtst the russian church. I the next chapter we find the cultural and social context of Rozanov’s books. Here we compare his work with Sigmund Freud or Otto Weininger. We see also the situations of russian social society life.In the chapter III.B there are the main ideas of some of the most important of Rozanov’s works.The last of the chapters is devoted to the idea of the “third sex”.