Koryo Saram - history and adaptation of Koreans in Kazakhstan

Praca licencjacka jest poświęcona życiu koreańskiej diaspory w Republice Kazachstanu, historii jej powstania, sposobom adaptacji i integracji ze społeczeństwem Kazachstanu. W pracy przedstawione są przyczyny emigracji znacznej liczby Koreańczyków z Półwyspu Koreańskiego i ich osadnictwa w Imperium Rosyjskim i ZSRR na przełomie XIX i XX wieku. Szczególną uwagę zwraca się na najtrudniejszy okres w życiu koreańskich emigrantów, związany z ich gwałtowną masową deportacją przez Stalina w 1937 roku z rosyjskiego Dalekiego Wschodu na niezamieszkane ziemie Kazachstanu i republik Azji Środkowej. Następnie zostały ukazane formy adaptacji gospodarczej i integracji kulturowej Koreańczyków po ich deportacji do Kazachstanu. Większość koreańskich osadników była zaangażowana w rolnictwo i za swoją pracę zaczęli masowo otrzymywać nagrody rządowe. Po faktycznej rehabilitacji Koreańczyków w latach 1953-1957, kiedy zniesiono wszystkie formalne ograniczenia praw, Koreańczycy zaczęli aktywizować się w większości obszarów życia społeczeństwa Kazachstanu. Z czasem rozpoczęło się odrodzenie narodowej kultury koreańskiej. W pracy opisano kim są Koryo Saram w Kazachstanie, jak wyglądała ich asymilacja ze społeczeństwem przyjmującym oraz ostatecznie jak zmieniła się ich tożsamość i kultura.

The thesis is devoted to the life of the Korean diaspora in the Republic of Kazakhstan, the history of its formation, ways of adaptation and integration into the society of Kazakhstan. The thesis presents the reasons for the emigration of a significant number of Koreans from the Korean Peninsula and their settlement in the Russian empire and the USSR at the turn of the 19th and 20th centuries. Particular attention is paid to the most difficult period in the life of Korean emigrants, associated with their rapid mass deportation by Stalin in 1937 from the Russian Far East to the uninhabited lands of Kazakhstan and the republics of Central Asia. The forms of economic adaptation and cultural integration of Koreans after their deportation to Kazakhstan were shown further. Most of the Korean settlers were engaged in agriculture, and for their work they began to receive government awards en masse. After the actual rehabilitation of Koreans in 1953-1957, when all formal restrictions on rights were lifted, Koreans began to manifest themselves in most areas of society. Then, the revival of the national Korean culture began and the thesis describes who the Koryo Saram in Kazakhstan are, what their assimilation with the host society looked like and, finally, how their identity and culture changed.