Ero-guro nansensu and it's impact on Japanese cinematography

Ero-guro nansensu (エログロナンセンス) to zjawisko w sztuce, literaturze i kinie charakterystyczne tylko dla Japonii, mające jednak swoje źródło w zapożyczaniu z zachodniej literatury kryminalnej, literatury grozy oraz psychiatrii – ze szczególnym naciskiem na freudowską psychoanalizę. Pojęcie ero-guro nansensu odnosiło się do epoki japońskiego modernizmu przypadającej na erę Taishō oraz wczesne Shōwa z całą jej charakterystyką oraz do pochodzącej z owych czasów literatury kryminalnej, przede wszystkim autorstwa Edogawy Ranpo oraz Yumeno Kyūsaku Niniejsza praca bada wpływ tego fenomenu na kinematografię japońską, począwszy od adaptacji filmów, poprzez wyszukanie cech charakterystycznych dla ero-guro nansensu w obrazach nie powiązanych bezpośrednio z modernistyczną literaturą japońską. Praca rozpoczyna się poszukiwaniem źródeł japońskiej fascynacji tym co obskurne, tajemnicze, nienzane i perwersyjne, która co stwierdzam na przykładach drzeworytów ukiyo-e była obecna w japońskiej kulturze na długo przed okresem Taishō. Potem przywołana zostaje charakterystyka japońskiego modernizmu oraz literatura Yumeno i Edogawy, aby na podstawie zebranych wcześniej informacji wyszczególnić cechy charakterystyczne ero-guro nansensu. W kolejnej części pracy znajduje się opracowanie adaptacji literatury Edogawy i Yumeno, a w omawianych filmach wyszczególnione cechy, które będą obecne w innych filmach. Bazując na odnalezionych w rozdziale pierwszym cechach ero-guro nansensu oraz na charakterystyce adaptacji prozy twórców nurtu, dalsza część poświęcona zostaje wyszukaniu i określeniu wpływu tegoż na inne obrazy kinematografii japońskiej. Wykorzystywane są tutaj publikacje naukowe, recenzje, wywiady z twórcami oraz odniesienia do samej treści filmów wraz z pochodzącymi z nich kadrami.Praca kończy się określeniem wpływu ero-guro nansensu na japońską kinematografię, co jest jej tematem oraz określeniem "obskurności"i lub przynależności do "głównego nurtu", omawianych filmów.

Ero-guro nansensu is a phenomenon, which is typical only for Japanese art, sociology and literature. Despite that it has its roots in Western crime and horror literature and Freudian psychoanalysis. Term ero-guro nansensu describes the age of Japanese modernism of Taishō and early Shōwa periods and crime and suspense novels by Yumeno Kyūsaku and Edogawa Ranpo, which peaked their incredible popularity those times. This work studies the phenomenon and its impact on Japnese cinematography, starting from movies based directly on ero-guro novels and going through those which are not directly connected to Edogawa and Yumeno works. The thesis begins in an attempt of searching the roots of Japanese fascination for anything which is obscure, mysterious, unknown and perverted. This fascination, judging from ukiyo-e prints appeared in Japanese culture long before Taishō period. After that the work focuses on characteristics of Japanese modernism and Edogawa and Yumeno novels. Basing on those characteristics there is a more specific definition of ero-guro nansensu formed. Further part of works evolve around some exact examples of Japanese movies which have more or less strong connection with modernist phenomenon. Purpose of this thesis is to evaluate how strong is this relation and if themes and motives from Edogawa and Yumeno novels are still present in contemporary Japanese culture, in this case - cinema. The topic was studied using academic publications, film reviews, interviews with directors and films themselves. The work ends with setting out an impact, which ero-guro nansensu has on Japanese cinematography and evaluation if described movies are “obscure” or belongs to “mainstream”.