The image of women in the visual arts of Russian socrealism.

Praca poświęcona jest analizie występowania postaci kobiecych w sztuce wizualnej rosyjskiego socrealizmu, uwzględniając egzemplifikację z zakresu malarstwa, rzeźby, nowoczesnych mediów i plakatu. Pierwszy rozdział nakreśla tło i założenia ideowe sztuki socrealizmu. Pokrótce zdefiniowana zostaje propaganda oraz podkreślone jej znaczenie dla budowy silnego państwa. Poruszone zostaje zagadnienie użycia sztuki dla celów propagandowych, motywacje oraz korzyści wynoszone przez władze wskutek zastosowania takiego sposobu manipulacji obywatelem. Następnie pokrótce zanalizowano sposób funkcjonowania społecznego kobiety w państwie komunistycznym.Rozdział drugi poświęcony jest w ścisły sposób analizie tematu. Wymienione są w nim poszczególne typy, sposoby przedstawień. W sztuce wyróżnione zostają dwie obszerne grupy przedstawień, którym poświęcone są kolejne podrozdziały: najszerzej występujące przedstawienia robotnic, oraz pojawiające się rzadziej w sztuce przedstawienia sportsmenek. Kolejny rozdział dotyczy ujęć kobiet w kinie artystycznym bądź w fotografii, która z założenia, nawet jeśli nie oddaje rzeczywistości w sposób wierny i obiektywny, pozwala na manipulacje przeprowadzane z większą subtelnością, w przeciwieństwie do malarstwa czy rzeźby, gdzie obok wykorzystania treści przedstawienia nie mniejsze znaczenie ma maniera artysty czy jego umiejętności.Ostatni, czwarty rozdział prześledzi występowanie typowych przedstawień kobiet w socrealistycznym plakacie, elemencie sztuki użytkowej. Z jednej strony sposób jego obrazowania wyostrza i upraszcza pewne cechy, a z drugiej swoją wyrazistość zawdzięcza możliwości wzbogacenia go tekstem, czego tradycyjne dziedziny sztuki nie stosują.Analizie zostaje poddana fizyczność, ubiór i otoczenie portretowanych kobiet. Sposób występowania społecznego zostaje skonfrontowany z rolami tradycyjnie przypisywanymi jako typowo kobiece. Zauważyć warto, jak wąski margines dla realizacji swojej kobiecości pozostawiony zostaje dla obywatelki w państwie sowieckim. Wartościowanie obywateli przez pryzmat ich zdolności do trudu i skrajnie negatywne wartościowanie, czy wręcz w niektórych okresach piętnowanie umiejętności i cech charakteru, którymi charakteryzuje się większość statystycznych kobiet pozostawia niewiele miejsca na właściwe realizowanie tradycyjnych ról społecznych. Pojawia się ważne pytanie, czy danie kobietom prawa głosu i próby odciążenia ich od zadań żon i matek stają się tak naprawdę głoszoną emancypacją i równouprawnieniem, czy są to tylko hasła, mające zmusić kobiety do podwójnego wysiłku, cenionego niżej ze względu na niższą wydajność, spowodowaną uwarunkowaną biologicznie niższą wydolnością organizmu i niepozwalającym się wykorzenić, tradycyjnie pogardliwym stosunkiem wynikającym z patriarchatu.