Benign prostatic hyperplasia (BPH) is one of the most common conditions affecting men over 50 years of age. It is characterized by growth and/or proliferation of cells in the periurethral and transition zones of the gland. The disorder is marked by the so-called storage and void symptoms. Early recognition of the symptoms and adequate treatment are crucial for successful management.The main objectives of BPH treatment are: relieving the lower urinary tract symptoms related to accumulation of urine in the bladder, removing and preventing the bladder outlet obstruction, preventing acute urinary retention, and avoiding or postponing the necessity of surgical treatment. BPH management includes medical treatment, minimally invasive therapy, and surgery. Transurethral resection of prostate (TURP) is still considered the gold standard of prostate interventions, but newer techniques involving lasers are growing in popularity. The type of treatment chosen depends on the size of the prostate and the overall condition of the patient.The goal of the paper was to create a pre- and post-surgery nurse care model for patients with benign prostatic hyperplasia subjected to endoscopic treatment, based on a comprehensive literature review and clinical experience.

Łagodny rozrost stercza jest jednym z najczęściej występujących schorzeń u mężczyzn powyżej 50 roku życia. Istotą choroby jest zwiększanie się liczby oraz wielkości komórek strefy przejściowej stercza, która bezpośrednio otacza cewkę moczową. Na obraz choroby składają się objawy podrażnieniowe oraz przeszkody podpęcherzowej. Ważnym jest wczesne rozpoznanie objawów i podjęcie leczenia. Głównymi celami leczenia łagodnego rozrostu stercza jest szybkie i skutecznie zmniejszenie objawów ze strony dolnych dróg moczowych związanych z fazą gromadzenia moczu w pęcherzu, zapobieganie i przeciwdziałanie powstaniu przeszkody w odpływie moczu, zapobieganie wystąpieniu ostrego zatrzymania moczu oraz zapobieganie lub odroczenie konieczności leczenia chirurgicznego. Leczenie łagodnego rozrostu stercza dzieli się na zachowawcze, czyli farmakologiczne, zabiegowe małoinwazyjne oraz operacyjne. Złotym standardem leczenia zabiegowego jest przezcewkowa elektroresekcja stercza TURP, ale coraz większą popularnością cieszą się techniki laserowe. Wybór metody leczenia dokonywany jest na podstawie rozmiarów gruczołu krokowego oraz oceny ogólnej stanu chorego. Celem pracy było opracowanie modelu opieki pielęgniarskiej w okresie okołooperacyjnym nad pacjentem z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego leczonym endoskopowo, w oparciu o analizę literatury przedmiotu oraz doświadczenia własne .