Nie tylko 'drugorzędna pisarka romansów': horror i makabra w twórczości Daphne du Maurier.

Celem mojej pracy jest zakwestionowanie postrzegania Daphne du Maurier jako pisarki romansów i pokazanie jej znaczącego wkładu w rozwój gatunku horroru. Na jej przykładzie ukazuję także, dlaczego warto badać dzieła pisarzy literatury popularnej (gatunkowej). Jednym z powodów, dlaczego du Maurier została nazwana pisarką romansów, była płeć jej i większości jej czytelników. Poprzez dogłębną analizę tekstu chcę zakwestionować uprzedzenia, przez które pisarze klasyfikowani są na podstawie swojej płci lub życia osobistego. Poprzez przeprowadzenie analizy jej trzech dzieł: dwóch powieści – Rebeki, Mojej kuzynki Rachel i opowiadania „Alibi” pokazuje, w jaki sposób du Maurier używa elementów horroru. Moja analiza skupia się na dwóch motywach: domu i kobiety tak, aby w odniesieniu do powieści gotyckiej pokazać, w jaki sposób du Maurier je reinterpretuje. W Rebece skupiłam się na zwodniczym pięknie posiadłości Manderley i osobie, która ją „nawiedza” – gospodyni – Pani Danvers, która reprezentuje większość makabry obecnej w tej powieści. W Mojej kuzynce Rachel skupiam się na psychologicznym horrorze narratora i tym, w jaki sposób postrzega on tytułową postać. W opowiadaniu „Alibi” opisuję horror zaniedbanego, wiktoriańskiego domu i analizuję główną postać kobiecą, jej pasywność i obsesyjne przywiązanie do głównego bohatera – Fentona oraz bezlitosność wobec zarówno swojego syna jak i nowonarodzonego, martwego dziecka.

The goal of my thesis is to refute the labelling of Daphne du Maurier‟s fiction as romance. She was an author of the so-called „popular literature‟ and one of the premises of my thesis is also to draw attention to the value of writers of genre literature. One of the reason why du Maurier was so quickly labelled a „romance writer‟ was her gender as well as the gender of the majority of her audience. My close reading is aimed at challenging the prejudices which result in categorizing writers according to their gender or personal life. By performing a close analysis of her three works: two novels – Rebecca and My Cousin Rachel as well as a short story “The Alibi”, I present the way she uses elements of the horror genre in her writing. I narrowed down my analysis to the theme of the house and the woman in order to show how these two motifs are reinterpreted by du Maurier in relation to the Gothic novel. In Rebecca I focus on the deceptive beauty of the estate – Manderley and the live „haunting‟ force: Mrs Danvers – the housekeeper, which accounts for the majority of macabre in this novel. In My Cousin Rachel I aim to highlight the psychological horror of the first person, unreliable narrator and his perception of the eponymous female character. Finally, in “The Alibi” I describe the horror of a filthy, old Victorian house and analyse the character of the caretaker – her passivity and obsessive attachment towards the focaliser of the story – Fenton and her mercilessness towards her son and a dead new-born child.