Jean Améry - the loneliness and ethics after Auschwitz

Celem pracy magisterskiej jest zaprezentowanie poglądów żydowskiego filozofa i pisarza Jeana Améry'ego w kontekście problematyki samotności i etyki po Auschwitz. Szczególnie zaś przedstawienie konsekwencji doświadczenia ekstremalnej samotności ofiary, a także analiza problemu tożsamości żydowskiej, etyki ateistycznej, nowego rozumienia resentymentu jako moralnego protestu, a także roli moralnej wrażliwości w ujęciu Améry'ego. W rozprawie podejmuję także kwestie odmowy przebaczenia i pojednania. Istotnym punktem jest również wykazanie nierozerwalnego związku pomiędzy samotnością i etyką po Auschwitz. Zgodnie z myślą, że samotność etyczna, będąca konsekwencją wyrządzonej ofiarom krzywdy, domaga się odpowiedzi ze strony innych ludzi. Najpełniejszą realizację tej odpowiedzi może stanowić etyka wrażliwości, która podkreśla konieczność kształtowania wrażliwości, wyjaśnia znaczenie wspólnoty moralnej oraz solidarności, a także daje nadzieję na postęp moralny.

The aim of this work is to present the views of the Jewish philosopher and writer Jean Améry'ego in the context of the problems of loneliness and ethics after Auschwitz. Especially the presentation of the consequences of the experience of extreme loneliness victims, as well as analysis of the problem of Jewish identity, ethics atheist, a new understanding of resentment as a moral protest, and the role of moral sensitivity in terms of Améry. The hearing also pick up issues of refusal of forgiveness and reconciliation. An important point is also to show the inextricable link between loneliness and ethics after Auschwitz. In line with the idea that ethical solitude, which is the consequence of harm to victims, calls for a response from other people. The fullest realization of this response may be an ethical sensibility, which emphasizes the need for shaping sensitivity, explains the importance of the moral community and solidarity, as well as gives hope for moral progress.