The right to broadcast sporting events under European Union competition law

Przedmiotem pracy była analiza praw do transmisji wydarzeń sportowych w świetle prawa konkurencji. Dokonano analizy na temat możliwości normowania przez organy Unii Europejskiej sfery sportu, a także scharakteryzowano umowy o transmisję widowiska sportowego. Następnie przystąpiono do komparatystycznej analizy systemów prawnych różnych państw w celu określenia podmiotów, do których należą prawa do transmisji. Kolejnym etapem była ocena imprezy sportowej oraz transmisji telewizyjnej z takiego wydarzenia jako przedmiotów prawa autorskiego. Kluczową jednak była analiza, czy zawierane umowy nie naruszają zasad ochrony konkurencji, to jest w szczególności czy nie stanowią praktyk ograniczających konkurencję bądź czy strony umowy nie nadużywają pozycji dominującej. W tym celu scharakteryzowano przesłanki uznania danego działania za niezgodne z prawem konkurencji, zestawiono je z charakterystycznymi dla umów o transmisję cechami. Przedstawione zostały także orzeczenia sądów, organów, zarówno unijnych, jak i krajowych, dzięki którym można było wyciągnąć wnioski dotyczące linii orzeczniczej, a także przedstawione zostały główne wyzwania na przyszłość w zakresie praw do transmisji wydarzeń sportowych.

The subject of the work was to analyze the rights to broadcast sports events under the EU competition law. The analysis was carried out on the possibility of standardization of the sport sphere by European Union institutions, as well as the characterization of contracts for the transmission of sporting events. A comparative analysis of the legal systems of the various countries was then carried out in order to identify the entities to which the broadcasting rights belong. The next step was to assess the sporting event and the television broadcasting of such an event as objects of copyright. The key, however, was the analysis of whether the concluded agreements do not infringe the rules of competition protection, i.e. in particular whether they do not constitute practices restricting competition or whether the parties to the agreement do not abuse their dominant position. To this end, the premises for considering a given activity as non-compliant with competition law are characterized, and they are contrasted with features characteristic for transmission contracts. It also presents the judgments of courts, authorities, both EU and national, which allowed to draw conclusions on the line of jurisprudence, and presents the main challenges for the future of sports rights.