W niniejszej pracy zajmuję się zagadnieniem liczby podwójnej w języku staroruskim. W rozdziale pierwszym, wychodząc od historii samego języka rosyjskiego, przedstawię drogę liczby podwójnej jako osobnej kategorii gramatycznej od czasów wspólnoty praindoeuropejskiej aż do jej zaniku, który przypada na okres kształtowania się odrębnych języków wschodniosłowiańskich. W rozdziale drugim opiszę współcześnie dominujące teorie na temat samego procesu zmiany językowej oraz gramatyzacji, ich przyczyn i konsekwencji, i postaram się odnaleźć i ukazać przedstawione w tych teoriach schematy w procesie zaniku liczby podwójnej.

In this dissertation I present and analyse the history of dual in Old Russian. I try to emphasize the meaning of this grammatical category and the process of its disappearance, which coincides with the period when the first written documents and literature began to arise. In the beginning I show the line of development of Old Russian, from the Proto-Indoeuropean language to its closest ancestor – Proto-Slavonic, and how it links with the development of the category itself. I map out the relation between spoken language of the period and Old Church Slavonic, the language of religion and culture. This theory is illustrated by several examples from chronicles and religious literature, where the usage of dual and the process of its disappearance can be observed. Then I focus on the disappearance, its causes and consequences. I show how the process affected the modern language and where relics of dual can be found today. In the second part I present prevailing theories on the language change and grammaticalisation and I attempt to match it with the process analysed in the first part.