1791. Mozart's public, private and social life during last year of his life.

Praca skupia się na życiu Mozarta w ostatnich miesiącach jego życia, ze szczególnym uwzględnieniem roku 1791. Są one omawiane przez pryzmat trzech kluczowych sfer: publicznej, prywatnej oraz społecznej. Jego życie publiczne związane jest w pierwszej kolejności z komponowaniem utworów; w 1791 roku Mozart stworzył trzy wielkie dzieła - opery "Czarodziejski flet" oraz "Łaskawość Tytusa" oraz mszę żałobną "Requiem" - które miały wielki wpływ (szczególnie pierwsze i ostatnie) na postrzeganie jego postaci przez przyszłe pokolenia. Jako osoba publiczna Mozart miał też dostęp do wiedeńskiej arystokracji, na czele z cesarzem Józefem II oraz jego następcą - Leopoldem II. Jednak Wolfgang Amadeusz, chociaż nieustannie poszukiwał uznania w oczach klasy rządzącej, nie umiał ich sobie zjednać.Życie prywatne Mozarta pod koniec jego życia nie należało do najłatwiejszych. W tym okresie kluczowy wpływ miały na niego trzy osoby: kupiec Michael von Puchberg, żona Konstancja oraz uczeń Franz Xaver Süssmayr. Z tym pierwszym Mozarta nie łączyła szczególnie bliska więź, ale - ze względu na posiadane pieniądze - stanowił on dla artysty cenny kontakt. Wolfgang Amadeusz często zadłużał się u niego na mniejsze bądź większe sumy pieniędzy. Tych ciągle mu brakowało ze względu na rozrzutność żony - Konstancji - która chętniej przebywała w uzdrowisku w Baden niż u boku swojego męża w Wiedniu. Relacja Mozarta z żoną nie była łatwa, chociaż ta - już po jego śmierci - starała się, by źródła na to nie wskazywały. Wymieniony wyżej uczeń salzburskiego mistrza pomagał mu w kluczowym dla artysty roku 1791; najmocniej odcisnął swoje piętno na wiekopomnej kompozycji "Requiem", którą, na prośbę Konstancji, ukończył po śmierci swojego opiekuna.Mozart często traktowany jest przez odbiorców jego dzieł jako ktoś więcej niż człowiek. Tymczasem, jak każdy artysta, jego życie i twórczość zależały od wielu różnych czynników, między innymi jego pozycji społecznej czy jego kondycji psychicznej. Nie inaczej jest i z Mozartem, który - jak przystało na muzyka w epoce nowożytnej - nie cieszył się zbyt wysokim statusem. Przez całe życie chciał to zmienić, zdając sobie sprawę ze skali talentu, którym został obdarzony; chciał widzieć się równym klasie panującej. Niestety w tej kwestii wyprzedził swój czas o kilkanaście lat - okres hołubionych na całym świecie artystów-geniuszy miał dopiero nadejść.

In this paper i focused on Mozart’s final months. I tried to show them from perspective of his public, private and social life.In his final year Mozart was mainly focused on two major works – „Magical Flute” and mass „Requiem”. They had profound effect on how he was seen by next generations to come. His private life in 1791 was largely dominated by three people: merchant Michael von Puchberg, Mozart’s wife – Constanze, and his student Franz Xaver Süssmayr. The first one borrowed him large sum of money, which he needed to pay for his wife’s fancy life. She didn’t want to spend a lot of time with him in Wien, prefering to stay in Baden. Fortunetly he had friend and help in one person - Franz Xaver Süssmayr not only helped him on daily basis, but also maneged to finisz his final work – mass „Requiem”.Mozart – as every artist – was influensed by socjety. He wasn’t pleased by his not-so-high position, because – as a musician – he wasn’t regarded as someone important. He badly tried to change it, especially because he has known how talented he was.