Dynamika składu pierwiastkowego ciała oraz stechiometria podczas rozwoju pszczoły.

Na świecie istnieje około 350,000 gatunków zapylaczy, spośród których największą grupę stanowią owady. Niestety od dłuższego czasu ich liczba i różnorodność spada, prowadząc do globalnego zaniku zapylaczy. W głównej mierze za ich zanik odpowiada ludzka działalność prowadząca do utraty siedlisk naturalnych, rozwoju patogenów, utrata zróżnicowanych źródeł pokarmu. To dzięki zróżnicowanemu pokarmowi zapylacze mogą się prawidłowo rozwijać i funkcjonować. Problem zaniku zapylaczy jest również ważny, ponieważ dostarczają one cennych usług ekosystemowych. Okło 94% roślin na terenach tropikalnych jest zapylana przez różne rodzaje zapylaczy. Aż 75% roślin używanych przez człowieka do produkcji pożywienia jest zapylana głownie przez pszczoły. Praca zapylaczy daje wiele gatunkom zwierząt, w tym ludzi, pożywienie. Dzięki programowi stechiometrii ekologicznej, który pozwala na zbadanie przepływu energii i materii w interakcjach ekologicznych, jesteśmy w stanie wskazać jakie surowce dany organizm potrzebuje do prawidłowego rozwoju. Na przykładzie Bombus terrestris sprawdziłem jak przyrost nowej tkanki podczas rozwoju larwalnego jest limitowany stechiometrycznie. W tym celu zbadałem proporcje trzech pierwiastków (C, N, i S) w różnych stadiach rozwojowych. Użyłem do tego osobników pobranych z czterech gniazd. Każdego z osobników przydzieliłem do jednej z siedmiu stadiów rozwojowych, wysuszyłem, a następnie przygotowałem próbki do analizy pierwiastków. Uzyskane wyniki analizowałem używając analiza głównych składowych (PCA). PCA C,N, i S ukazała różnice w stechiometrycznym składzie ciała podczas rozwoju ciała trzmiela. Zawartość C podczas rozwoju larwalnego wzrastała lecz podczas przepoczwarzania spadała. W przypadku S, jej zawartość utrzymywała się na stałym poziomie z wyjątkiem jaj, w których poziom był prawie dwukrotnie wyższy od pozostałych stadiów.

There are 350,000 pollinators in the world, the largest group of which are insects. However, their number and biodiversity have recently declined, leading to a global loss of pollinators. The main cause of their decline is human activity, leading to the loss of habitats, spreading of pathogens, or loss of diverse pollen sources. Thanks to diverse sources of food pollinators may develop and function properly. The problem of pollinators decline is especially important because of delivering of valuable ecosystem services. Approximately 94% of plants in tropical areas are pollinated by various kinds of pollinators. 75% of plants used by humans to produce food are pollen mainly by bees. The results of pollinators work give many species of animals, including humans, food. Thanks to the ecological stoichiometry program, which allow us to examine the balance of energy and matter in ecological interactions, we can indicate resources that particulate individual organism requires for proper development. In the example of Bombus Terrestris, I checked how the growth of new tissue during larval development is stoichiometrically limited. To this end, I examined the proportions of the three elements (C, N, and S) at different stages of development. For this purpose, I used individuals taken from four nests. I assigned each individual to one of the seven stages of development, dried them, and then prepared samples for elemental analysis. I analyzed the obtained results using principal component analysis (PCA). PCA of C, N, and S showed differences in stoichiometric changes in bumblebee body composition during the development. C content increased during larval development and decreased during pupation. In the case of S, its content remained constant except in eggs, where the level was almost two-fold higher than in other developmental stages.