Know-how agreements - structrural features

Tematem niniejszej pracy jest omówienie podstawowych zagadnień konstrukcyjnych różnego rodzaju umów, których przedmiotem jest szeroko rozumiany know-how.W rozdziale pierwszym omówiono rozumienie know-how w ujęciu normatywnym. Na końcu rozdziału przedstawiono autorską definicję, przyjętą na potrzeby omówienia zagadnień będących tematem niniejszej pracy. W jej świetle więc know-how będzie rozumiane jako wszelkie informacje, zarówno o charakterze technicznym, jak i nie technicznym, które są poufne, posiadają pewną wartość gospodarczą, chociażby z racji ich poufności oraz wobec których ich dysponent podjął rozsądne i zamierzone działania mające na celu zachowanie tych informacji w stanie tajemnicy. Wymagane jest także, aby nabycie takich informacji odbyło się zgodnie z prawem.W rozdziale drugim, podjęto próby przybliżenia poglądów doktryny na temat charakteru prawnego dysponenta know-how. W kontekście historycznym pokazano przebieg dyskusji, która miała miejsce w polskiej doktrynie zarówno przed, jak i po zmianach ustrojowych. Wraz z przyjęciem poglądu dominującego, przedstawiono szereg konsekwencji.W rozdziale trzecim, omówiono dwie podstawowe kategorie umów dotyczących know-how – umowy o korzystanie z know-how oraz umowy o przeniesienie know-how. W kontekście tych umów przeanalizowano problemy jakie występują przy określaniu formy zawierania umów, postanowień istotnych, obowiązków stron i ich odpowiedzialności oraz zobowiązań pokontraktowych. Podjęto się też analizy dopuszczalności innych rodzajów umów oraz analizy zdolności aportowej know-how. Wraz z podsumowaniem, zawartym na końcu pracy, wysunięto postulaty de lege ferenda, których realizacja może mieć miejsce w kontekście zmian legislacyjnych związanych z nową dyrektywą dotycząca ochrony niejawnego know-how.

The subject matter of this thesis is to describe the basic structural features of several kinds of agreements, all of which have widely understood “know-how” as their object.The first chapter delineates the normative understanding of “know-how” and supplements it with an original definition of the notion in question given at the chapter’s end. This original definition is applied throughout the thesis in order to discuss specific issues. “Know-how” would be understood as an umbrella term covering all kinds of information, both technical and non-technical, which are confidential; have economic value, even if this value arises purely out of their confidentiality; and in relation to which their owner has undertaken reasonable steps in order to maintain their confidentiality. It is also mandatory that the information in question is obtained in a legal manner.The second chapter attempts to familiarize the reader with doctrinal approaches to the legal nature of the “know-how” owner. As regards the historical contexts, the chapter documents the disputes which permeated the Polish doctrine before and after the political changes. The adoption of the dominant approach is accompanied by the presentation of its various consequences.The third chapter describes two basic categories of agreements related to “know-how”, namely the agreements to use “know-how” and the agreements transferring “know-how”. Various specific issues are discussed in relation to these agreements, such as the determination of formal requirements, essential conditions, duties of the parties and their responsibility, as well as post-contractual obligation. Further analysis pertains to the admissibility of other kinds of agreements related to “know how”.The general conclusion at the end of the thesis is supplemented with de lege ferenda postulates that could be implemented in light of the new directive regulating the protection of confidential “know-how”.