Rola krajów BRICS w budowaniu świata wielobiegunowego. Studium przypadku dotyczące kryzysu w Syrii.

System stosunków międzynarodowych nie jest niezwyciężony, jest raczej delikatny i wrażliwy. Różne kraje w pewnych okresach dominowały w strukturze globalnej. Po upadku Związku Radzieckiego w 1991 r. Stany Zjednoczone Ameryki zachowały swoją rolę jako Hegemon Spraw Zagranicznych. Ustaniono system unipolarny i działa on do dnia dzisiejszego. Ale istnieje grupa krajów rozwijających się, którzy są niezadowoleni z amerykańskich metod i dominacji. Grupa BRICS, która jest terminem założonym na początku tysiąclecia przez zachodnich ekonomistów w celu nadania tej szczególnej grupie szybko rozwijających się państw, przekształciła się obecnie w potężny sojusz polityczny, który stanowi opór wobec przywództwa USA.Niniejsza praca obejmuje kryzys w Syrii. Konflikt jest czymś, co w dobie globalizacji wpływa nie tylko na regionalny system Bliskiego Wschodu, ale także na całą strukturę bezpieczeństwa międzynarodowego. Aktywny udział członków BRICS w procesie decyzyjnym dotyczącym kryzysu syryjskiego doprowadził do zapobiegania bezpośredniej interwencji NATO na terytorium suwerennego państwa. Jest to przykład krajów BRICS skutecznej współpracy jako grupy, aby uniknąć ekspansji w USA i korzystania z narzędzi takich jak interwencja humanitarna.Współpraca państw BRICS podczas kryzysu syryjskiego jest przykładem ich odrzucenia liberalnych norm propagowanych przez Stany Zjednoczone. W szczególności odrzucenie podejścia, które pozwala na interwencje na terytorium suwerennego państwa. To ugrupowanie okazało się być zjednoczone, a jako jeden głos nie uznano użycia interwencji w Syrii jako metody rozwiązywania sporu. Działania BRICS podczas kryzysu, w szczególności Rosja i Chiny, weryfikują ich status jako koalicji antyhegemonicznej. Niespójne byłoby stwierdzić, że kraje BRICS są zdolne do natychmiastowej zmiany porządku globalnego, ale stopniowo budują podstawę do przyszłej transformacji obecnego systemu unipolarnego w wielobiegunowy porządek globalny.

The system of international relations is not invincible, rather it is fragile and vulnerable. Different countries in certain periods of time have dominated the global structure. After the collapse of the Soviet Union in 1991, the United States of America retained its role as the Hegemon of World Affairs. The unipolar system was established and it remains in operation to this day. But there does exist a group of developing countries who are dissatisfied with American methods and dominance. The BRICS group, which is a term that was coined in the beginning of the millennium by Western economists to name this particular group of rapidly developing countries, has nowadays transformed into a powerful political alliance which stands as a resistance towards US leadership. This paper covers the Syrian crisis. Conflict is something which in the age of globalization influences not just the regional system of the Middle East, but also the whole international security structure. The active participation of BRICS members in the decision-making process concerning the Syrian crisis has led to the prevention of direct NATO intervention on the territory of the Sovereign State. This is an example of BRICS nations effective cooperation as a group to avoid American expansion and usage of tools like humanitarian intervention.The cooperation of BRICS nations during the Syrian crisis is an example of their rejection of the liberal norms propagated by the United States. Most specifically, a rejection of the attitude which allows intervention on the territory of a sovereign state. This grouping proved itself to be united, and as one voice they disapproved the usage of intervention in Syria as a method of solving a dispute. The actions of BRICS during the crisis, especially Russia and China, verifies their status as an anti-hegemonic coalition. It would be wrong to say that BRICS countries are able to effect immediate change in the global order, but they are gradually building a basis for a future transformation of the current unipolar system into a multipolar global order.