Nowa Krajowa Rada Sądownictwa i jej wpływ na Sąd Najwyższy w świetle zasady niezawisłości sądów

Zmiany w składzie i funkcjonowaniu Krajowej Rady Sądownictwa wprowadzone w minionym roku wpływają negatywnie na wypełnianie przez nią konstytucyjnej roli strażnika niezależności sądownictwa. Szczególnie widoczne było to w niedawnych wyborach sędziów Sądu Najwyższego. Rada zachowuje wprawdzie formalną autonomię w wykonywaniu uprawnień, jednak członkowie Rady nie wydają się utrzymywać personalnej niezależności w swoich działaniach. Niedawny proces nominacji przez KRS sędziów do Sądu Najwyższego był wadliwy, pospieszny i powierzchowny. Rada dokonała bardzo pobieżnej i płytkiej oceny kandydatur, na podstawie skromnych materiałów, w oparciu o niejasne kryteria i procedurę o dużym stopniu poufności. Nie gwarantowała ona wyboru najlepszych kandydatów. Obecna KRS nie spełnia ani polskich, ani europejskich standardów rady sądowniczej. Wydaje się, że Rada w istocie zrezygnowała z wykonywania powierzonej jej roli konstytucyjnej. Przez to ma destrukcyjny wpływ na funkcjonowanie polskiego sądownictwa. Niedawny akt zawieszenia członkostwa KRS w Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa jest wyrazem wotum nieufności ze strony sędziów europejskich, a jednocześnie kolejnym wezwaniem do wprowadzenia zmian legislacyjnych w celu przywrócenia standardu konstytucyjnego.