Post-penitentiary assistance as a form of social assistance in the opinions of social workers

W niniejszej pracy została zaprezentowana tematyka związana z funkcjonowaniem pomocy postpenitencjarnej w opinii pracowników socjalnych. Osoby skazane, które opuściły zakład karny doświadczają wielu trudności w ponownej readaptacji w społeczeństwie. Dlatego tak ważne jest, aby pomoc skierowana dla osób opuszczających zakłady karne była świadczona ze strony instytucji społecznych oraz pracowników socjalnych. Pierwszy rozdział pracy został poświęcony przemianom w polskiej służbie więziennej w kontekście zmian ustrojowych. Obejmuje on opis działań pedagogicznych, jak i czynniki utrudniające społeczną readaptację skazanych. Drugi rozdział poświęcony jest pomocy postpenitencjarnej i pomocy społecznej oraz zakresu działań poszczególnych instytucji pomocy społecznej. Trzeci rozdział stanowią założenia metodologiczne badań własnych po których dokonano analizy wyników badań. W zakończeniu rozdziału opisano wnioski i postulaty do praktyki resocjalizacyjnej. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, iż pracownicy socjalni odczuwają satysfakcję z wykonywania swojego zawodu, korzystając z wszelkich dostępnych możliwości podnoszenia kompetencji zawodowych. W ich opinii najskuteczniejszą techniką komunikacyjną jest aktywne słuchanie. Osoby skazane zwracają się o wsparcie do instytucji społecznych w celu przyznania świadczenia, jak i otrzymania gotowych rozwiązań sytuacji konfliktowych. Badani zgadzają się, iż Przywięzienne Kluby Pracy spełniają swoje funkcje niemniej jednak, najczęstszym powodem powrotności do zakładu karnego jest długotrwały brak zatrudnienia.

This paper presents the subject related to the functioning of post-penitentiary assistance in the opinion of social workers. Convicted persons who have left prison face many difficulties assimilating back into society. That is why it is so important that assistance for people leaving penitentiary institutions is provided by social institutions and social workers.The first chapter of this paper was devoted to changes in the Polish prison system in a political context. It includes a description of pedagogical programs as well as factors hindering the social re-adapting of convicts. The second chapter is devoted to post-penitentiary assistance and social assistance as well as the scope of activities of individual social assistance institutions. The third chapter is the methodological assumptions of research followed by the analysis of the research results. The end of the chapter describes the conclusions and postulates for resocialization practice.On the basis of the conducted research, it can be stated that social workers are satisfied with the performance of their profession, using all available opportunities to improve their professional competences. In their opinion, the most effective communication technique is active listening. Convicted people ask for support to social institutions in order to grant benefits and receive ready solutions to difficult situations. The respondents agree that Prison Work Clubs fulfill their functions, nevertheless, the most common reason for returning to a prison is a long-term lack of employment