Muqtada as-Sadr’s leadership phenomenon among Shia masses in Iraq

Muktada as- Sadr jest jednym z najważniejszych przywódców społeczności szyickiej w Iraku w XXI wieku. Niniejsza praca stanowi próbę odpowiedzi na pytanie w jaki sposób nieposiadający jakichkolwiek tytułów religijnych szyita zjednoczył wokół siebie tak licznych zwolenników wśród społeczności, dla której źródłem autorytetu przywódcy jest przede wszystkim jego pozycja w hierarchii religijnej. Opisane w pracy cechy przywódcze i sposób sprawowania władzy przez Muktadę as-Sadra zostały skonfrontowane z klasyczną definicją Webera w celu stwierdzenia czy spełnia on wymogi stawiane charyzmatycznemu przywódcy.W pracy wykorzystano publikacje naukowe polskie i zagraniczne jak również pozycje popularno-naukowe i publicystyczne. Na podstawie analizy faktów i tła społeczno-politycznego oraz opinii autorów publikacji opisujących historię najnowszą Iraku stwierdzono, że Muktada zawdzięcza swoją pozycję umiejętności wykorzystania rewolucyjnych nastrojów i mobilizacji sfrustrowanych niższych warstw społecznych. Jednak jego charyzma oddziałuje jedynie na wąskie kręgi szyickie które traktują as-Sadra jako postać posiadającą znamiona świętości.

Muqtada al-Sadr is one of the most important leaders of the Shiite community in Iraq in the twenty-first century. This paper is an attempt to answer the question how Muqtada was able to united around himself thousands of followers for whom the main source of the authority of a leader is the position in the religious hierarchy. The leadership qualities and way of exercising power by Muqtada al-Sadr were confronted with the classic definition of Weber in order to determine whether it satisfies the requirements of the charismatic leader.The study was based on Polish and foreign scientific publications as well as items of popular science and journalism. Based on the analysis of the facts, socio-political background and opinion of the authors of publications describing the recent history of Iraq, it was concluded that Muqtada owes its position the ability to use revolutionary sentiment and mobilize frustrated lower social classes. But his charisma, in the context of Weber’s definition, affects only small number of Shiites, for whom al-Sadr is a figure who owns the signs of holiness.