Impact of biologics on the quality of life of patients with rheumatoid arthritis

Rheumatoid arthritis is one of the most common diseases of the osteoarticular system and connective tissue. Patients with rheumatoid arthritis are relatively young age, between 30 and 50 years of age. In the initial stage this disease is manifested by pain, swelling and stiffness. As time passed, untreated rheumatoid arthritis leads to the seizure of other inflammatory systems and disability. The gold standard in treating these symptoms are disease-modifying drugs (DMART), mainly methotrexate. More than 10 years ago was introduced to pharmacology, biological agents. Despite the many side effects, doctors and scientists are placing high hopes in them. This study was undertaken to assess the impact of biologics on the quality of life in patients with rheumatoid arthritis. The questions used allowed the diagnostic survey to gather data to evaluate the efficacy of biological therapy in terms of subjective feelings of patients. Analysis of the research material shows considerable improvements in quality of life of patients treated biologically in comparison to previous DMARD therapy, and patients are currently treated with DMARDs.

Reumatoidalne zapalenie stawów (rzs) jest jednym z najczęstszych schorzeń układu kostno - stawowego i tkanki łącznej. Dotyka osoby w stosunkowo młodym wieku, między 30 a 50 rokiem życia. W początkowym stadium objawia się bólem, obrzękiem i sztywnością stawów. W miare upływu czasu, nieleczone rzs prowadzi do zajęcia procesem zapalnym innych układów i niepełnosprawności. Złotym standardem w leczeniu tych objawów są Leki Modyfikujące Przebieg Choroby (LMPCh), głównie metotreksat. Ponad 10 lat temu wprowadzono do farmakologii leki biologiczne. Mimo wielu skutków ubocznych lekarze i naukowcy pokładają w nich duże nadzieje. Celem pracy jest zbadanie opinii pacjentów oraz pielęgniarek dotyczącej wpływu leków biologicznych na jakość życia chorych na rzs. Metoda sondażu diagnostycznego pozwoliła zebrać dane oceniające skuteczność terapii biologicznej w ujęciu subiektywnych odczuć chorych. Analiza uzyskanych materiałów badawczych wskazuje na znaczną poprawę jakości życia chorych leczonych biologicznie w porównaniu z poprzednim leczeniem LMPCh oraz z chorymi aktualnie leczonymi LMPCh.