Remembering, Repeating and Working Through. Analysis of Tadeusz Kantors cricotage Where Are The Last Years Snows.

W styczniu 1979 roku w Palazzo delle Esposizioni w Rzymie odbyła się premiera krótkiego spektaklu teatru Cricot 2 Gdzie są niegdysiejsze śniegi. Był to pierwszy spektakl określony przez Tadeusza Kantora mianem cricotage’u. Artysta opisuje cricotage jako „rodzaj działania, wywodzącego się z doświadczeń Teatru Cricot 2 i z metody gry aktorskiej przez ten teatr odkrytej i praktykowanej”. Celem niniejszej pracy jest analiza pierwszego cricotage’u Tadeusza Kantora Gdzie są niegdysiejsze śniegi w perspektywie nawiązań reżysera do historycznego wydarzenia zagłady Żydów. Interpretacja cricotage’u pod kątem dostrzegania i odczytania przez publiczność obrazów wywodzących się z doświadczenia Zagłady umożliwiła metoda psychoanalizy, oparta na artykule Sigmunda Freuda Przypominanie, powtarzanie, przepracowywanie. Praca zawiera również rozważania na temat narracji spektaklu, które przeprowadzone zostały w oparciu o esej Agaty Bielik-Robson Słowo i trauma: czas, narracja, tożsamość oraz teorię Dori Lauba, która głosi, że świadkowie Holokaustu nie istnieją. Ponadto przeprowadzono analizę porównawczą publiczności trzech spektakli Tadeusza Kantora z doświadczeniami uczestników Zagłady. W oparciu o tezę Freuda, mówiącą o tym, że obraz senny ujawnia człowiekowi wyparte treści związane z uczestnictwem w traumatycznym wydarzeniu, porównano akcję cricotage’u do snu, zastanawiając się, w jakim stopniu dla Kantora twórczość teatralna była narzędziem, które przekraczało cenzurę psyche i ujawniało represyjne obrazy.

In January 1979 in Pallazo delle Esposizioni in Rome took place the premiere of the short performance by Cricot 2 Theatre Where Are Last Year's Snows. It was the first play called as a cricotage by Tadeusz Kantor. The artist describes a cricotage as „a kind of activity which stems from the experience of the Cricot 2 Theatre and from the method of acting discovered and practised there”. This work analyses the first cricotage by Tadeusz Kantor Where Are Last Year's Snows in the light of the historical relations with the Extermination of the Jews. The method of Psychoanalysis based on the article Remembering, repeating and working through by Sigmund Freud enabled the audience to interpret a cricotage in the light of seeing and reading images of the Extermination. It also includes reflections on the narrative based on the essay Word and trauma: time , narration , identity by Agata Bielik Robson and refers also to the theory of Dori Laub that there are no witnesses of the Holocaust. A comparative analysis of three plays by Tadeusz Kantor dealing with the experiences of the Extermination was carried out. Based on the theories by Freud explaining that our dreams can reveal the repressed content of our mind connected with traumatic experiences the thesis tries to compare a cricotage to a dream, wondering to what extend for Tadeusz Kantor his theatrical work was a tool to go beyond the censorship of the psyche and to reveal the repressive images.