Discursive maneuvers, contemporary strategies of participation. The Women's Strike as a (not?)completed revolution

Niniejsza dysertacja zajmuje się problematyką rozpoczętego w 2019 roku Strajku Kobiet, czyli protestu skierowanego przeciwko próbom zaostrzania praw aborcyjnych w Polsce i postulującego pełnię praw reprodukcyjnych. Analiza została oparta o kontekst poprzednich protestów (Czarnych Protestów z 2016 roku oraz Ogólnopolskiego Strajku Kobiet z 2018 roku) oraz ówczesnych problemów/dylematów/różnic/sporów w ramach ruchu feministycznego. Jednocześnie, praca przedstawia aktualizację wcześniejszych wątków, mapuje nowe genealogie i osie sporu oraz próbuje odpowiedzieć na pytanie o skuteczność minionych demonstracji. Wybrane, omawiane konflikty odnoszą się do zewnętrznych (przemoc obrazów dominujących w głównych mediach rządowych i szeroko pojęty dyskurs prawicowy) oraz wewnętrznych antagonizmów (dyskurs TERF-iarski, identity politics versus feminizm socjalny/materialistyczny, inkluzyjny język, problematyka kapitalistycznego zawłaszczenia). Dysertacja korzysta między innymi z pojęcia genealogii Foucaulta oraz feministycznej filozofii Judith Butler (kohabitacja, performatyka zgromadzenia, prekarność). Rozpoznaje także szczególne formy protestu w dobie pandemii koronawirusowej. Medioznawcza część pracy przedstawia oddolne strategie oporu wobec obrazów dominujących, użyteczność mediów społecznościowych (szczególnie w kontekście oddolnej samoorganizacji i szerzenia informacji podczas trwania biopolitycznych, pandemicznych obostrzeń), wzajemne przenikanie się retoryki ulicznego protestu z estetyką i perswazją internetowej ironii (memów), strategie internetowego policingu/„cancelowania” oraz znaczenie osobistych form audiowizualnych archiwów. W kontekście technologicznego i kulturowego wyobcowania nieautochtonicznych użytkowników internetu poza nawias specyficznego kolorytu, modusów komunikacji i memicznej mowy, dysertacja rozważa także wprowadzenie dychotomicznych pojęć „cyberkulturowego tubylcy” i „cyberkulturowego imigranta” (na podstawie zmodyfikowanego rozróżnienia Marca Prensky’ego).

This thesis will focus on problematics of 2019 Women’s Strike – that is, a protest against systemical attempts to tighten the abortion law in Poland and in favor of full reproductive rights. The analysis was based on context of previous protests (2016 Black Protest and 2018 Polish Women’s Strike) and problems, dillemas and disputes of that time within feminist movement. Simultaneously, this thesis proposes an actualization of previous threads, maps new genealogies and arising disputes, and tries to answer the question about effectivness of last demonstrations. Selected and discussed conflicts refer to external (violence of dominant images in main, traditional, government-related media and right-wing discourse) and internal oppositions (TERF discourse, identity politics versus social/material feminism, inclusive language, problematics of capitalist override/appropriation). Among others ideas, this paper uses genealogy concept (Foucault) and Judith Butler’s feminist philosophy (cohabitation, performative theory of assembly, precariousness). This thesis also recognizes the very special protest forms in the age of a global SARS-CoV-2 pandemic. The new media related part of a dissertation introduces grassroots strategies of a resistance to dominant images, social media usefulness (especially in context of bottom-up self-organization and spreading informations during biopolitical, pandemic-related restrictions), street rhetorics of protests and aesthetics and persuasion of internet irony (memes) mutual interpenetration, internet policing/canceling strategies (cancel culture concept) and importance of individual, audiovisual archives. In context of technological and cultural „brushing aside” the non-native internet users, not familiar with specific local colour, modes of communications and memetic language, this dissertation proposes introduction of two dychotomic terms: „cybercultural natives” and „cybercultural immigrants” (based on modified ideas of Marc Prensky).