The succession to the throne in Kingdom of Poland after the death of Louis the Hungarian

Celem pracy było ukazanie, jak rozwiązano problem sukcesji po śmierci Ludwika Andegaweńskiego w Polsce i na Węgrzech, jak kształtowały się jego plany oraz jak zmieniała się pozycja w obu Królestwach młodego margrabiego w okresie bezkrólewia po śmierci węgierskiego monarchy. Istotnym aspektem było także ukazanie ówczesnej elity politycznej Królestwa Polskiego oraz co działo się w Polsce i na Węgrzech w latach 1382-1384. Ludwik Węgierski długo snuł plany co do przyszłości swoich córek oraz państw, w których sprawował władzę. Prowadząc skomplikowaną grę, musiał liczyć się z wieloma trudnościami. Zwłaszcza w Polsce, gdzie na co dzień nie urzędował, a możnowładztwo domagało się obecności króla. Podczas jego panowania zyskiwali oni coraz większą niezależność. Monarcha porozumiał się z nimi, by zapewnić tron na Wawelu jednej ze swoich córek. Zarówno Habsburgowie, jak i Luksemburgowie liczyli na przejęcie schedy po węgierskim królu, dlatego zabiegali o obietnice mariażu z córkami Andegawna. Pod koniec życia Ludwik zadecydował, że na po jego śmierci w Krakowie urzędować będzie jego druga córka Maria wraz z przyrzeczonym jej Zygmuntem. Sytuacja uległa zmianie już kilka dni po odejściu króla, bowiem Elżbieta Bośniaczka, wdowa po zmarłym monarsze, rozkazała koronować Marię w Budzie na królową Węgier. W ten sposób kandydatura zarówno jej, jak i cesarskiego syna do polskiej korony upada całkowicie, gdyż polscy panowie stawiali twarde żądania co do rezydencji pary królewskiej w Krakowie. Decyzja Bośniaczki doprowadziła, że możni w Polsce przejęli ster rządów, doprowadzając tym samym do unii polsko-litewskiej oraz zaczynając w Królestwie epokę jagiellońską.

The aim of this thesis was to show how the problem of succession after the death of Louis the Hungarian was solved in Poland and Hungary, how his plans were shaped and how the position of the young margrave in both Kingdoms changed during the interregnum after the death of the Hungarian monarch. Another important aspect was to show the political elite of the Kingdom of Poland at the time and what was happening in Poland and Hungary between 1382 and 1384. Louis the Hungarian had long been making plans for the future of his daughters and the countries where he held power. Playing a complicated game he had to face many difficulties, especially in Poland, where he was not present on a daily basis, and where the nobility demanded the presence of the king.During his reign, they were gaining more and more independence. The monarch agreed with them to secure the throne at Wawel Castle for one of his daughters. Both the Habsburgs and the Luxembourgers were hoping to take over the legacy of the Hungarian king, so they sought promises of marriage with Anjou's daughters. At the end of his life, Louis decided that after his death, his second daughter Maria with her future husband, Zygmunt, would reside in Krakow. The situation changed just a few days. After the king passed away, Elisabeth of Bosnia, the widow of the deceased monarch, ordered to crown Maria in Buda as Queen of Hungary. Thus the candidacy of her and the Emperor’s son for the Polish crown falls completely down as Polish lords made tough demands on the royal couple's residence in Krakow. The queen's decision led the mighty in Poland to take over the helm of government, thus leading to the Polish-Lithuanian union and the beginning of the Jagiellonian era in the Kingdom.