Polish family home described in national literature of the Romantiism (Wincenty Pol, Władysław Syrokomla, Teofil Lenartowicz).

Przedmiotem badań w niniejszej pracy był polski dom i panujące w nim obyczaje doroczne scharakteryzowane na podstawie twórczości Wincentego Pola, Władysława Syrokomli i Teofila Lenartowicza. Życie człowieka związane było ściśle ze sferą religijno-kultową i rokiem liturgicznym. Obchodom świąt kościelnych towarzyszyły lokalne wierzenia i zabiegi magiczne. Charakteryzowały się one głęboką wiarą ludu w ich moc. Środowiskiem naturalnym budującym tożsamość człowieka jest dom i rodzina.Z każdą uroczystością związane były pewne czynności, gesty, słowa - obrzędy przekazywane w domu z pokolenia na pokolenie. Spoiwem łączącym członków rodziny jest obrzędowość doroczna, wspólne tradycje i obyczaje nakazujące w pewien szczególny i określony sposób świętować "dni doroczne". Ten wzór zachowań regulował życie rodziny, społeczności i dzięki temu odróżniał ją od innych. Obyczaje ludu obrazują sposób życia ludzi, scalają wspólnotę wiejską. Dom polski przechowuje niezwykłe bogactwo obyczaju i obrzędu, liczne rytuały narodowe, rodzinne i religijne. W domowym zaciszu pielęgnowana jest przeszłość narodowa, dziedzictwo przodków. Dom postrzegany jest przez pryzmat trzech aspektów. Pierwszy to dom jako miejsce dające poczucie bezpieczeństwa. Drugi aspekt domu to postrzeganie go jako więzi łączących ludzi mieszkających wspólnie. Aspekt trzeci to dom rozumiany jako synonim polskości.