Indifference in Kant’s Philosophy

Głównym zadaniem pracy było wyjaśnienie pojęcia indyferencji używanego przez Kanta w całym jego okresie krytycznym. Ostatecznie zauważono, że Kant zastosował je w kontekście specyficznie rozumianej oceny sądów, której podstawą są odnowione topiki Arystotelesa. Jego spór z dogmatyzmem i sceptycyzmem ujawnia logiczny charakter pojęcia indyferencji (jako izostenii) i rygoryzm jako jego najważniejszy kontekst, a także jako normatywna zasada filozofii krytycznej.

The main attempt of the dissertation was to elucidate the notion of indifference repeatedly used by Kant throughout all critical period of his project. It is eventually admitted that Kant implemented it in context of particular evaluation of judgements which consist in newly established Aristotelian topics. His debate with dogmaticism and skepticism discloses the logical character of indifference (as isostheneia) and rigorism as its major context and normative mode of the critical philosophy.