"Dziennik podróży do Tatrów" ("Diary of a Journey to the Tatra Mountains" by Seweryn Goszczyński - from the History of Romantic Travel Writing

„Diary of a Journey to the Tatra Mountain” is, and by subject, and through form, almost three hundred pages romantic manifesto. Seweryn Goszczyński went to extraordinary - combined substantive, detailed narrative that fills a huge gap in knowledge of the culture of Podhale and insightful study of wildlife in the region with a total romantic creation, which resulted in the creation of masterpieces of the romantic literature of travel. Goszczyński leaning over the material and spiritual culture of the people of Podhale, immediately drew it picture overall, does not omit anything from it wealth. He made a hero of the folk - gave its misery, poverty, and above all the world moral and spiritual values, beliefs, and creativity, so all the richness of its life. Do not remain indifferent to the nature of Tatra, which not only brought triumphantly to the literature, but also established, through ultraromantic its description, the pattern of the same force for decades. Combined with innovative themes and innovative poet of the total formal originality that makes the literary text of the “Diary”. Based on the collected messages Goszczyński has created a separate and mysterious world, mythical world of moral values, eternal truths and secret knowledge, knowledge of which was tantamount to initiation. World so magical and so fascinating that it easily fascinated by the reader, and not just in 1834, but also the young Casimir Tetmajer, which "old book" allowed to look at the world differently so well known to him, and launched it's great fascination. Reading “Diary of a Journey to the Tatra Mountains” was for a whole generation of Young Poland's initiation into the mysterious world of Tatra, and he was partly Goszczyński initiator of great popularity, which at the turn of the century enjoyed, almost completely unknown in 1832., Tatry.

"Dziennik podróży do Tatrów" jest, i poprzez temat, i poprzez formę, niemalże trzystustronnicowym manifestem romantycznym. Sewerynowi Goszczyńskiemu udała się rzecz niezwykła – połączył rzeczową, szczegółową narrację wypełniającą ogromną lukę w znajomości kultury Podhala oraz wnikliwe studium przyrody tego regionu z totalną kreacją romantyczną, co zaowocowało powstaniem arcydzieła romantycznej literatury podróżniczej. Goszczyński pochylając się nad kulturą materialną i duchową ludu podhalańskiego, nakreślił od razu całościowy jej obraz, nie pominął niczego z jej bogactwa. Uczynił z ludu bohatera utworu – pochylając się nad nim samym, przedstawił jego niedolę, biedę, a przede wszystkim świat wartości moralnych i duchowych, wierzenia i twórczość, a więc całe bogactwo jego życia. Nie pozostał obojętny na przyrodę tatrzańską, którą nie tylko triumfalnie wprowadził do literatury, ale ustanowił zarazem, poprzez ultraromantyczny jej opis, wzór tegoż obowiązujący przez całe dekady. Z nowatorską tematyką połączył poeta nowatorstwo i całkowitą oryginalność formalną, która czyni z "Dziennika" tekst literacki. Na podstawie zebranych wiadomości wykreował Goszczyński świat odrębny i tajemniczy, świat mitycznych wartości moralnych, odwiecznych prawd i wiedzy tajemnej, którego poznanie było równoznaczne z wtajemniczeniem. Świat na tyle magiczny i na tyle fascynujący, iż bez trudu zafascynował nim czytelnika, i to nie tylko w roku 1834, ale także młodego Kazimierza Tetmajera, któremu „stara księga” pozwoliła inaczej spojrzeć na świat tak mu dobrze znany, i zapoczątkowała jego wielką nim fascynację. Lektura "Dziennika podróży do Tatrów" była dla całego pokolenia młodopolskiego inicjacją w tajemniczy świat tatrzański, a sam Goszczyński był po części inicjatorem wielkiej popularności, którą na przełomie wieków cieszyły się, prawie zupełnie nieznane w 1832r., Tatry.