Rehabilitation Treatment of Neuromuscular Scoliosis in the Course of Cerebral Palsy: Case Study

Praca stanowi studium przypadku pacjentki z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPDz) i towarzyszącą skoliozą neuromięśniową, powstałą wtórnie w stosunku do deficytu neurologicznego. Skrzywienie boczne kręgosłupa dotyczyć może nawet do 80% pacjentów z rozpoznaniem MPDz, w przypadku, gdy skolioza idiopatyczna, stanowiąca najczęstszą formę deformacji kręgosłupa, dotyczy ok. 2% ogólnej populacji. Praca jest także próbą usystematyzowania wiedzy na temat anatomii i biomechaniki kręgosłupa, patomechanizmu skoliozy, a także istoty zespołu objawów klinicznych w przebiegu MPDz. W zależności od wielkości i progresywności skrzywienia oraz dojrzałości szkieletowej, zespół medyczny podejmuje decyzję o odpowiednim leczeniu. Obejmuje ono zarówno postępowanie zachowawcze, do którego zaliczyć można fizjoterapię i zaopatrzenie ortopedyczne, jak i leczenie operacyjne, jako ostateczność w przypadku niezahamowania progresji skoliozy. W pracy zwrócono uwagę na zakres działań fizjoterapeuty, który na podstawie przeprowadzonego wywiadu i wykonanego badania klinicznego, określa główne cele krótkoterminowe i długoterminowe, dobierając odpowiednie środki terapeutyczne. Na podstawie obrazu klinicznego pacjentki, opisany został zespół typowych objawów diplegii spastycznej kończyn dolnych, ograniczających zdolność poruszania się i stanowiący duże ryzyko upadków. Przedstawiona została terapia z zastosowaniem metody proprioreceptywnej nerwowo-mięśniowej facylitacji (PNF), poizometrycznej relaksacji mięśniowej, elementów gimnastyki korekcyjnej, czy technik wspierających torowanie chodu. Praca zawiera także opis postępowania fizjoterapeutycznego przedoperacyjnego i pooperacyjnego. Mimo braku dowodów naukowych, wielu autorów podważa skuteczność leczenie zachowawczego w zatrzymaniu progresji skrzywienia neurogennego, dlatego w wielu przypadkach cel ten nie stanowi priorytetu. Rehabilitacja jest jednak istotna ze względu na zapobieganie wtórnym objawom MPDz, takim jak wzmożone napięcie mięśniowe, ograniczenie ruchomości stawów, upośledzenie koordynacji ruchowej, czy ogólną poprawę jakości życia pacjenta.

The current work is a case study of a patient suffering from Cerebral Palsy and neuromuscular scoliosis which occurred as a result of a neurological deficit. Lateral curvature of the spine may concern even 80% of patients with recognized Cerebral Palsy, whilst idiopathic scoliosis, which is the most frequent form of spine deformation, concerns around 2% of the general population. The current study attempts to systematize the knowledge on anatomy and biomechanics of the spine, the patomechanism of scoliosis as well as the essence of the group of clinical symptoms associated with Cerebral Palsy. Depending on the extent and progress of the curvature and spinal maturity, the medical team decides on the appropriate treatment. The treatment encompasses both conservative treatment, which may include physiotherapy and orthopedic equipment, as well as chirurgical treatment, as a last resort in case of failure to inhibit the progress of scoliosis. In the current work, particular attention was devoted to the work of the physiotherapist, who defines main short-term and long-term objectives of the therapy basing on the clinical diagnosis and the conducted interview and selects appropriate therapeutic measures. Basing on the clinical image of the patient, typical symptoms of spastic diplegia in the legs, which limits mobility and increases the risk of falls, were elaborated on. The following therapies were presented: the method of proprioreceptive neuromuscular facilitation, the post isometric relaxation (PIR) muscle technique, elements of corrective gymnastics, as well as techniques supporting the enabling of walking. The current study also includes a description of physiotherapeutic treatment pre-operative and post-operative.Despite lack of scientific proof, many authors undermine the effectiveness of conservative treatment in inhibiting the progress of neurogenic curvature and, as a result, this objective is not always treated as a priority. However, rehabilitation is important also in order to inhibit secondary symptoms of Cerebral Palsy such as spasticity, limitation of joints mobility, disability of motor coordination, and in order to improve the general quality of life of the patient.