Simple view
Full metadata view
Authors
Statistics
Teoria implikatur konwersacyjnych Paula Grice'a: implikatury skalarne w ujęciu Grice'a oraz innych badaczy
Paul Grice's theory of conversational implicatures: the views of Grice and other researchers on scalar implicatures
teoria aktów mowy, perfomrmatywy, implikatura, implikatura konwersacyjna, implikatura skalarna, maksyma, wnioskowanie pragmatyczne, zasada kooperacji, skala Horna
theory of speech acts, performative, implicature, conversational implicature, scalar implicature, pragmatic inference, cooperative principle, Horn's scale
Celem tej pracy jest przedstawienie lingwistycznej teorii implikatur konwersacyjnych Paula Grice'a, którego badania oparte są na Teorii Aktów Mowy Johna Austina. Sama teoria Austina była przełomem na gruncie pragmatyki i filozofii języka, ponieważ zmieniła akcent, który do tej pory był kładziony na problematykę semiotyczną, zwracając się ku pragmatycznym aspektom języka.Austin, wprowadzając podział aktów mowy, odkrył, że niektóre z nich posiadają funkcję performatywną, tj. potrafią wpływać na stan rzeczy w świecie, czyli zmieniać go, w odróżnieniu od po prostu artykułowania i komunikowania myśli. Biorąc pod uwagę, iż wartość wymienionych wyżej aktów mowy, czyli performatywów jest weryfikowana na podstawie skuteczności (zamiast prawdziwości), Paul Grice rozwinął te badania w celu sformułowania swojej teorii wyjaśniające sposób, w jaki możliwe jest komunikowanie czegoś więcej niż konwencjonalne znaczenie słów. Innymi słowami, Grice badał to, jak przekazujemy ukryty sens wypowiedzi. Implikatury konwersacyjne są sensami nadbudowanymi na sądach wyrażanych przez zdania. Powstają wtedy, gdy umyślnie chcemy zakomunikować coś, co nie jest zbieżne z konwencjonalnym sensem zdania. By to wyjaśnić, Grice sformułował maksymy, które według niego rządzą każdą rozmową i których naruszenie pozwala na powstanie implikatury konwersacyjnej, czyli dodatkowego sensu. Bez możliwości zachodzenia takiego mechanizmu nie potrafilibyśmy używać między innymi sarkazmu czy metafory. Opisanie tych zjawisk w teorii Grice'a było wielkim osiągnięciem na polu pragmatyki i analizy reguł konwersacyjnych w filozofii języka.
The aim of this essay is to introduce linguistic theory of conversational implicatures by Paul Grice. His research is based on John Austin's Speech Act Theory which itself was a breakthrough in pragmatics' field when it comes to treating linguistics as well as philosophy of language not only as subjects concerned with semiotics but also with study of pragmatics. When Austin introduced his calssification of speech acts he discovered that some of them have a performative function, that means they can make things happen in the real world instead of just articulating thoughts and communicating them. Considering that some speech acts can be verified with respect to effectiveness (instead of veracity), Grice developed these results to come up with a theory that explains how can we use words to say something more than what conventional meaning delivers. In other words, he analyzed the way we transfer a hidden sense of an utterance.Conversational implicatures are senses which are attached to propositions, founded on them when we intend to communicate something that does not cover conventional meaning. Grice formulated maxims (rules) that regulate every conversation and flouting of which makes it possible to implicate an additional sense. If it was not for such a linguistic mechanism we would not be able to use a sarcasm or a metaphor. This was a great step for pragmatics and understanding rules of conversation.
dc.abstract.en | The aim of this essay is to introduce linguistic theory of conversational implicatures by Paul Grice. His research is based on John Austin's Speech Act Theory which itself was a breakthrough in pragmatics' field when it comes to treating linguistics as well as philosophy of language not only as subjects concerned with semiotics but also with study of pragmatics. When Austin introduced his calssification of speech acts he discovered that some of them have a performative function, that means they can make things happen in the real world instead of just articulating thoughts and communicating them. Considering that some speech acts can be verified with respect to effectiveness (instead of veracity), Grice developed these results to come up with a theory that explains how can we use words to say something more than what conventional meaning delivers. In other words, he analyzed the way we transfer a hidden sense of an utterance.Conversational implicatures are senses which are attached to propositions, founded on them when we intend to communicate something that does not cover conventional meaning. Grice formulated maxims (rules) that regulate every conversation and flouting of which makes it possible to implicate an additional sense. If it was not for such a linguistic mechanism we would not be able to use a sarcasm or a metaphor. This was a great step for pragmatics and understanding rules of conversation. | pl |
dc.abstract.pl | Celem tej pracy jest przedstawienie lingwistycznej teorii implikatur konwersacyjnych Paula Grice'a, którego badania oparte są na Teorii Aktów Mowy Johna Austina. Sama teoria Austina była przełomem na gruncie pragmatyki i filozofii języka, ponieważ zmieniła akcent, który do tej pory był kładziony na problematykę semiotyczną, zwracając się ku pragmatycznym aspektom języka.Austin, wprowadzając podział aktów mowy, odkrył, że niektóre z nich posiadają funkcję performatywną, tj. potrafią wpływać na stan rzeczy w świecie, czyli zmieniać go, w odróżnieniu od po prostu artykułowania i komunikowania myśli. Biorąc pod uwagę, iż wartość wymienionych wyżej aktów mowy, czyli performatywów jest weryfikowana na podstawie skuteczności (zamiast prawdziwości), Paul Grice rozwinął te badania w celu sformułowania swojej teorii wyjaśniające sposób, w jaki możliwe jest komunikowanie czegoś więcej niż konwencjonalne znaczenie słów. Innymi słowami, Grice badał to, jak przekazujemy ukryty sens wypowiedzi. Implikatury konwersacyjne są sensami nadbudowanymi na sądach wyrażanych przez zdania. Powstają wtedy, gdy umyślnie chcemy zakomunikować coś, co nie jest zbieżne z konwencjonalnym sensem zdania. By to wyjaśnić, Grice sformułował maksymy, które według niego rządzą każdą rozmową i których naruszenie pozwala na powstanie implikatury konwersacyjnej, czyli dodatkowego sensu. Bez możliwości zachodzenia takiego mechanizmu nie potrafilibyśmy używać między innymi sarkazmu czy metafory. Opisanie tych zjawisk w teorii Grice'a było wielkim osiągnięciem na polu pragmatyki i analizy reguł konwersacyjnych w filozofii języka. | pl |
dc.affiliation | Wydział Filozoficzny | pl |
dc.area | obszar nauk humanistycznych | pl |
dc.contributor.advisor | Kijania-Placek, Katarzyna - 101633 | pl |
dc.contributor.author | Wyżgoł, Justyna | pl |
dc.contributor.departmentbycode | UJK/WF5 | pl |
dc.contributor.reviewer | Kijania-Placek, Katarzyna - 101633 | pl |
dc.contributor.reviewer | Posłajko, Krzysztof - 114410 | pl |
dc.date.accessioned | 2020-07-26T16:39:07Z | |
dc.date.available | 2020-07-26T16:39:07Z | |
dc.date.submitted | 2015-11-26 | pl |
dc.fieldofstudy | filozofia | pl |
dc.identifier.apd | diploma-99736-149407 | pl |
dc.identifier.project | APD / O | pl |
dc.identifier.uri | https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/206897 | |
dc.language | pol | pl |
dc.subject.en | theory of speech acts, performative, implicature, conversational implicature, scalar implicature, pragmatic inference, cooperative principle, Horn's scale | pl |
dc.subject.pl | teoria aktów mowy, perfomrmatywy, implikatura, implikatura konwersacyjna, implikatura skalarna, maksyma, wnioskowanie pragmatyczne, zasada kooperacji, skala Horna | pl |
dc.title | Teoria implikatur konwersacyjnych Paula Grice'a: implikatury skalarne w ujęciu Grice'a oraz innych badaczy | pl |
dc.title.alternative | Paul Grice's theory of conversational implicatures: the views of Grice and other researchers on scalar implicatures | pl |
dc.type | licenciate | pl |
dspace.entity.type | Publication |