Iterated knowledge in Timothy Williamson's epistemology

Niniejsza praca ma dwa główne przedmioty zainteresowania. Pierwszym jest koncepcja wiedzy zaproponowana przez Timothy'ego Williamsona w książce Knowledge and its Limits [2000]. Drugim – wiedza iterowana, a w szczególności rola tak zwanej zasady KKp w epistemologii.W rozdziale I prezentuję kluczowe stanowiska wyznaczające główny front sporów epistemologicznych 2 połowy XX w.: ewidencjalizm i reliabilizm oraz internalizm i eksternalizm w sprawie wiedzy i uzasadnienia epistemicznego. Zdaniem Williamsona, zarysowany w rozdziale I spór doprowadził epistemologię w ślepy zaułek; strategia nastawiona na znalezienie adekwatnej analizy wiedzy zakończyła się fiaskiem. Williamson proponuje zupełnie nowe, nie-analityczne ujęcie wiedzy jako autentycznego, czystego stanu mentalnego. W rozdziale II przedstawiam najważniejsze elementy tej koncepcji wraz z kluczowymi wątkami argumentacyjnymi. Prezentuję również wybrane stanowiska krytykujące proponowane ujęcie wiedzy, w szczególności nakierowane na wskazanie braków w głównych argumentach Williamsona. W rozdziale III staram się zrekonstruować williamsonowskie ujęcie wiedzy iterowanej. Dla porównania przytaczam propozycje definicji wiedzy drugiego rzędu Petera Kleina i Roberta Nozicka. Szukam odpowiedzi na pytanie: co, jeśli cokolwiek, dodaje wiedza wyższego rzędu do wiedzy na poziomie podstawowym?W rozdziale IV zajmuję się zasadą KKp. Przytaczam argument Williamsona skierowany przeciw tej zasadzie oraz dowód, jaki Jaako Hintikka przeprowadza na jej poparcie w formalnym systemie logiki epistemicznej, a zwłaszcza treści filozoficzne stojące za użytymi w dowodzie regułami.W rozdziale V podejmuję rozważania dotyczące kwestii metodologicznych, takich jak nastawienie badawcze w epistemologii oraz wybór perspektywy prowadzenia rozważań. Ponownie rozpatruję spór internalizmu z eksternalizmem, wskazując, że stanowisko internalistyczne jest bardziej interesujące filozoficznie. Rozpatruję propozycję, możliwej w ramach teoretycznych internalizmu, reinterpretacji zasady KKp jako kryterium adekwatności teorii epistemologicznych dotyczących wiedzy.

There are two main points of focus in the thesis. One is the account of knowledge proposed by Timothy Williamson in his book Knowledge and its Limits [2000]. The other is iterated knowledge and specifically the role of the KKp principle in epistemology.In the first chapter, I present some most important standings in the epistemological disputes of the second half of 20th century: evidentialism and reliabilism as well as internalism and externalism about knowledge and epistemic justification.Williamson argues that the disputes sketched in the first chapter led epistemology to a dead end and the strategy of finding an adequate analysis of the concept of knowledge has been a fiasco. He proposes a brand new, non-analytic account of knowledge as a genuine, pure mental state. In chapter II the main points of this account are presented along with the crucial arguments. I also point to some critical voices contesting Williamsons arguments as either inconclusive or flawed.In the third chapter I try to reconstruct Williamson's account of iterated knowledge. For a comparison I refer to Peter Klein's and Robert Nozick's proposals of how to define higher-level knowledge. I also try to find the „added value” of iterated knowledge: something that would be present on the higher level, but not on the basic one.In the fourth chapter I address the issue of the so-called KKp principle. I present and discuss Williamson's argument against it; further I introduce Jaako Hintikka's formal proof in favour of it and discuss the philosophical motivations that underly the rules and conditions of Hintikka's epistemic logic referred to in the proof.In the fifth chapter I consider some methodological points regarding the starting point and intended goal of epistemological research and the choice of perspective involved in the epistemological considerations. I re-examine the dispute between the internalists and externalists, in order to show how and why internalism is philosophically more interesting and more promising. Finally, I discuss a proposed re-interpretation of the KKp principle as a criterion of adequacy for accounts of knowledge, made possible by acquisition of the internalist framework.