The relationship between poem and painting symbolism in Chinese inscribed paintings of the Yuan Dynasty

Krótki okres panowania dynastii Yuan (1279-1368 r.) odegrał wyjątkową rolę w historii chińskiej sztuki, a przede wszystkim chińskiego malarstwa. Począwszy od czasów tejże dynastii mongolskiej, symbolika obrazów malarzy-literatów została wzbogacona poetyckimi inskrypcjami. Tym samym, od tego czasu malarstwo, inskrypcje i kaligrafia połączyły się w harmonijną całość, w której poszczególne elementy wzajemnie się uzupełniały. Celem niniejszej pracy jest zbadanie relacji pomiędzy wierszem a symboliką obrazu w malarstwie artystów-erudytów dynastii Yuan w oparciu o analizę wybranych dzieł Czterech Wielkich Mistrzów: Huang Gongwang, Wu Zhen, Ni Zan i Wang Meng.Rozdział pierwszy tej pracy przedstawia początki i rozwój relacji pomiędzy malarstwem a poezją na przestrzeni wieków, zapewniając tym samym zarys historyczny dotyczący wyodrębnienia się malarstwa jako gatunku artystycznego. Przedstawiona zostanie również rola artystów szkoły erudytów jaką odegrali oni w zawężeniu tej szczególnej relacji dzięki zerwaniu więzi z tradycyjnymi regułami twórczości artystycznej obowiązującymi na dworze cesarskim. Rozdział drugi analizuje wpływ myśli taoistycznej na twórczość erudytów; przedstawia znaczenie symboliki i doktryny taoistycznej zawartej w obrazach. Skupia uwagę na związku pomiędzy twórczością malarzy-erudytów a myślą taoistyczną, prezentując różnorakie symbole taoistyczne pojawiające się w malarstwie erudytów za czasów dynastii Yuan.Rozdział trzeci przedstawia związek pomiędzy wierszem a obrazem w epoce dynastii Yuan na podstawie wybranych dzieł Czterech Wielkich Mistrzów malarstwa. W rozdziale tym została podjęta próba zaprezentowania nowego podejścia do interpretacji poetyckich inskrypcji. Kluczową rolę odgrywa w nim dokładna analiza dzieł, której celem jest wyodrębnienie istniejącego związku pomiędzy wierszem i symboliką obrazu w twórczości artystycznej nurtu szkoły erudytów.

The short reign of the Yuan Dynasty (1279-1368) played a unique part in the history of Chinese art, especially Chinese painting. Starting from the time of this Mongol dynasty, the symbolism of the painter-literati's paintings was enriched by poetic inscriptions. Thus from then on, painting, inscriptions and calligraphy merged into a harmonious whole in which the various elements complemented each other. The purpose of this thesis is to examine the relationship between poem and painting symbolism in Yuan Dynasty literati artitsts' paintings based on an analysis of selected works by the Four Great Masters Huang Gongwang, Wu Zhen, Ni Zan and Wang Meng.Chapter one of this thesis introduces the origins and development of the relationship between painting and poetry over the centuries, providing a historical outline regarding the emergence of painting as an artistic genre. It will also outline the role that the artists of the literati school played in narrowing this particular relationship by diverging from the traditional rules of artistic creation, then present at the imperial court. The second chapter examines the influence of Taoist philosophy on the work of the literati-artists; it presents the significance of the symbolism as well as the Taoist doctrine contained within the paintings. It focuses attention on the relationship between the artistry of literati-painters and Taoist philosophy by presenting various Taoist symbols appearing in their paintings during the Yuan Dynasty.The third chapter presents the relationship between verse and painting in the Yuan Dynasty based on a selection of paintings from the Four Great Masters. This chapter is an attempt to present a new approach to the interpretation of poetic inscriptions. Its main focus is a thorough analysis of the works, the aim of which is to isolate the existing relationship between the poem and the symbolism of the image in the artistic work of the literati school.