Memory about World War II in modern Russia

Temat pracy dotyczy pamięci historycznej o II wojnie światowej we współczesnej Rosji. Pamięć historyczna o II wojnie światowej lub o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej (1941-1945 roku) jest jednym z głównych składników świadomości historycznej narodu rosyjskiego, która pełni funkcję konsolidującą społeczeństwo rosyjskie. Okres ten budzi duże zainteresowanie wśród Rosjan oraz postrzeganie wydarzeń związanych z II wojną światową, które ulegało zmianie w interpretowaniu i ocenie zdarzeń. Sam termin pamięć historyczna jest postrzegany, jako fenomen, który ma na celu zrozumienie wydarzeń historycznych i ich reprezentacji symbolicznej, podkreślając zbieżność społecznej funkcji pamięci i świadomości historycznej. Pamięć historyczna, charakteryzuje się zmiennością i aktualnością obrazów przeszłości. Niesłabnące zainteresowanie historią II wojny światowej jest wynikiem zwycięstwa w wojnie przez ZSRR w 1945 roku. W okresie sowieckim, w ciągu dekady po wojnie został zgromadzony ogromny bagaż badań i wspomnień, poświęcony wydarzeniom II wojny światowej. Specyfiką rosyjskiej historiografii jest stara radziecka periodyzacja, czyli początek i zakończenie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. W danej chwili rosyjscy badacze skupiają się na kilku kierunkach badawczych, a mianowicie na temat tragicznego początku wojny, przyczyn klęski Armii Czerwonej w pierwszym okresie wojny, nadal ustalane są ludzkie i materialne straty Związku Radzieckiego podczas wojny. Również badają wspólne problemy związane z genezą II wojny światowej, okolicznościami jej wybuchu, miejsce i rolę Związku Radzieckiego w systemie stosunków międzynarodowych w okresie przedwojennym. Rosyjska kinematografia odgrywa również ważną rolę w przedstawianiu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. W rosyjskiej kinematografii można wyróżnić dwa główne wektory rewizji przeszłości. Pierwszy, pojawił się w latach 90-tych, przedstawia on wojnę, jako moment wzniosłego doświadczenia historycznego, które prowadzi do osiągnięcia nowej tożsamości opartej na poczuciu przynależności do ziemi, a tym samym tworzy ciągłość z wielowiekową historią Rosji, pomijając szczególnie radzieckie doświadczenie. Początek XXI wieku wiąże się głównie z otwartą krytyką reżimu sowieckiego, która często wiąże się z problematyzacją wizerunku wroga.Konstruowanie pamięci historycznej Wielkiej Wojny Ojczyźnianej jest w dużej mierze uwarunkowane przez media. Media dostarczają żywe wspomnienia w miejsce pamięci kulturowej. Temat Wielkiej Wojny Ojczyźnianej jest jednym z najważniejszych tematów w kształtowaniu się ideologii państwa, ma wielki wpływ na kulturę, pamięć historyczną w nowym pokoleniu. Wielka Wojna Ojczyźniana znajduje się na liście aktualnych tematów współczesnego środowiska medialnego i jest częścią światowego dyskursu historycznego. Media rosyjskie znajdują się w sytuacji, w której wydarzenia i wyniki Wielkiej Wojny Ojczyźnianej są przekształcane i radykalnie zmieniane. Poprzez przeanalizowanie trzech kierunków przedstawiania II wojny światowej lub Wielkiej Wojny Ojczyźnianej można dojść do wniosku, że temat ten kryje w sobie wiele zawiłości, których tajemnice mogą być tematem dyskusji nawet za 100 lat.

The subject of the work concerns historical memory about World War II in contemporary Russia. Historical memory about the Second World War or the Great Patriotic War (1941-1945) is one of the main components of the historical consciousness of the Russian nation, which acts as a consolidating Russian society. This period arouses great interest among Russians and the perception of events related to World War II, which has changed in the interpretation and assessment of events. The term historical memory itself is perceived as a phenomenon that aims to understand historical events and their symbolic representation, emphasizing the convergence of the social function of memory and historical consciousness. Historical memory is characterized by the variability and timeliness of images of the past.The unflagging interest in the history of World War II is the result of the victory in the war by the USSR in 1945. During the Soviet period, during the decade after the war, a huge baggage of research and memories was gathered, dedicated to the events of World War II. The specificity of Russian historiography is the old Soviet periodisation, the beginning and ending of the Great Patriotic War. At the moment, Russian researchers focus on several research directions, namely on the tragic beginning of the war, the reasons for the defeat of the Red Army in the first period of the war, the human and material losses of the Soviet Union during the war are still being determined. They also study common problems related to the genesis of World War II, the circumstances of its outbreak, the place and role of the Soviet Union in the system of international relations in the pre-war period.Russian cinematography also plays an important role in the presentation of the Great Patriotic War. In the Russian cinema, two main vectors of the revision of the past can be distinguished. The first, appeared in the 1990s, presents war as a moment of lofty historical experience that leads to a new identity based on a sense of belonging to the land, and thus creates continuity with the centuries-old history of Russia, omitting Soviet experience in particular. The beginning of the 21st century is associated mainly with open criticism of the Soviet regime, which often involves problematization of the enemy's image.Constructing the historical memory of the Great Patriotic War is largely conditioned by the media. The media provide vivid memories in the place of cultural memory. The theme of the Great Patriotic War is one of the most important topics in shaping the ideology of the state, has a great impact on culture, historical memory in the new generation. The Great Patriotic War is on the list of current themes of the contemporary media environment and is part of the world historical discourse. The Russian media are in a situation in which the events and results of the Great Patriotic War are transformed and radically changed.By analyzing the three directions of presenting the Second World War or the Great Patriotic War, one can come to the conclusion that this subject has many complexities, whose secrets may be the subject of discussion even in 100 years.