The image of a woman in hedonistic erotic poetry of Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Poezję Kazimierza Przerwy-Tetmajera można wpisać w nurt hedonistyczny, według którego przyjemność jest jedynym lub najwyższym dobrem, celem i głównym motywem ludzkiego postępowania. Najważniejszym komponentem erotyków hedonistycznych była kobieta, która u Tetmajera występuje w trzech głównych rolach: obiektu głębszych czuć, źródła pożądania, a także fascynującej muzy. We wszystkich przypadkach autor pozbawił ją cech jednostkowych, nierzadko sprowadzając do roli estetycznie wyglądającego przedmiotu lub sposobu na zapomnienie przypominające nirwanę. Był w stanie afirmować bohaterkę poprzez sensualne opisy wyglądu zewnętrznego, jednocześnie utrzymując ją w pozycji osoby zależnej i czerpiącej radość z takiego układu sił.

Kazimierz Przerwy-Tetmajer's poetry can be included in the hedonistic trend, according to which pleasure is the highest or only good— the primary motive of human conduct. The most important component of hedonistic erotic poems was the woman, who appears in Tetmajer's works in three main roles: as an object of deeper feelings, a source of desire, and a fascinating muse. In all cases, the author stripped her of her individual qualities, often reducing her to the role of an aesthetically pleasing object or a means of nirvana-like oblivion. He was able to affirm the heroine through sensual descriptions of her external appearance, while at the same time keeping her in a position of dependence and enjoyment in such an arrangement of power.