„”Zuckerman w okowach” autorstwa Philipa Rotha jako refleksja nad naturą fikcji i rolą autora.”

Tematem pracy magisterskiej jest trudne położenie autora i konflikt lojalności, który wpisany jest w naturę jego zawodu. Problem ten leży u podłoża „Zuckermana w okowach”, mini-cyklu autorstwa Philipa Rotha, na który składają się trzy powieści i epilog: „Cień pisarza” (1979), „Zuckerman wyzwolony” (1981), „Lekcja anatomii” (1983) i „Praska orgia” (1985). Cykl ten, uważany przez wielu za magnum opus Rotha, stanowi apologię powieściopisarstwa i obala powszechny wizerunek pisarza poprzez skupienie się na zaskakującej relacji pomiędzy rzeczywistością a sztuką.Praca składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy z nich koncentruje się wokół „Cienia pisarza”. Główną kwestią tej powieści jest sposób, w jaki należy opowiedzieć historię dotyczącą Żydów i czy w ogóle należy ją opowiadać. Autor skupia się w tej powieści na konflikcie pomiędzy życiem a sztuką i konieczności poświęcenia jednego dla drugiego. Roth twierdzi, że najważniejszym zobowiązaniem pisarza jest szczerość, nawet kosztem przyzwoitości. Podejmuje też kwestię samotności pisarza jako wpisanej w jego zawód.Historia sukcesu „Kompleksu Portnoya”, będącego zwrotnym punktem w karierze Philipa Rotha, stała się źródłem inspiracji dla „Zuckermana wyzwolonego”, który jest tematem drugiego rozdziału pracy. W powieści tej Roth koncentruje się na ścieraniu się ze sobą rzeczywistości i fikcji, oraz okazjonalnym zamazywaniu się granic pomiędzy jedną a drugą. Autor porusza również kwestię braku władzy pisarza nad własnym dziełem po jego publikacji, oraz problem negatywnego aspektu sławy.Trzeci rozdział pracy dotyczy „Lekcji anatomii” i „Praskiej orgii”. Pierwsza z nich traktuje o utracie tematu przez autora, której powodem jest alienacja względem rodziny i społeczności. Roth dotyka również problemu poczucia winy autora, jego desperackich prób odkupienia i nieosiągalnym marzeniu o nowym, niewinnym życiu. Pisarz wydaje się karać Zuckermana za jego pogoń za wzniosłością, której rezultatem jest niechęć zaakceptowania żądz i tęsknot, które są właściwe człowieczeństwu.Praca kończy się analizą „Praskiej orgii”. Nowela ta przepełniona jest komizmem w jej odzwierciedleniu komunistycznej Czechosłowacji, w której rzeczywistość i fikcja nieustannie przeplatają się ze sobą. Typowa dla Ameryki wolność skontrastowana tu jest z totalitarnym reżimem. W tej części „Zuckermana w okowach”, autor rozważa i docenia łaskawość losu wobec Amerykańskich Żydów, w szczególności pisarzy i innych artystów. Roth jako autor otwiera się na nowe tematy, kierując swoją uwagę na kwestie wpływu bieżących wydarzeń politycznych na życie jednostki.

The present thesis is concerned with the predicament of being an author and the conflict of loyalties inherent in the vocation. This issue lies at the heart of Philip Roth’s Zuckerman Bound, a mini-cycle that consists of three novels and an epilogue: The Ghost Writer (1979), Zuckerman Unbound (1981), The Anatomy Lesson (1983), and The Prague Orgy (1985). In this cycle, considered by many to be Roth’s magnum opus, the writer delivers a fictional apology of writing and demystifies the author’s profession by focusing on the unforeseen consequences of art.The first chapter is dedicated to The Ghost Writer. The main concern of the novel is the issue of how to tell a Jewish story and whether or not it should be told at all. Roth focuses on the conflicting claims of life and literature and the need to sacrifice one for the other. He claims that a writer’s foremost commitment is to the truth rather than to decency and that shame is not for writers. He also takes a closer look at the solitary nature of a writer’s profession.The story of the success of Philip Roth’s Portnoy’s Complaint, a turning point in his writing career, was clearly an inspiration for Zuckerman Unbound, on which the second chapter of the thesis is focused. In this novel Roth concentrates on the tension between reality and fiction and the occasional blurring of boundaries between the two, e.g. when fiction is mistaken for autobiography, or when reality becomes surreal (the 60’s in America). Also, Roth reflects on the writer’s lack of authority over his own work once it gets published, as well as on the imprisoning aspect of fame.The third chapter of the thesis is concerned with The Anatomy Lesson and The Prague Orgy. The Anatomy Lesson is about the loss of the subject, resulting from alienation from family and community. It touches upon authorial guilt, a desperate attempt at redemption and an unattainable dream of a new, innocent life. Roth punishes Zuckerman for his naïve pursuit of high-mindedness resulting in the unwillingness to accept his desires and longings, which are inherent to humanity. The thesis ends with the analysis of The Prague Orgy. The work abounds with comedy as reality and fiction overlap in communist Czechoslovakia. American freedom is contrasted with totalitarian oppression. Roth considers and appreciates the good fortune of Jewish Americans, especially writers and other artists. Roth’s fiction starts reaching out, its scope broadens from the “kitchen table narratives,” to more global ones, focused on national politics and the direct impact of current political events on peoples’ lives.