Zombie in Popular Culture. Evolution of the Living Dead in Cinematography.

Zombie to jedne z najpopularniejszych potworów wciąż obecnych we współczesnej popkulturze obok wampirów czy wilkołaków. Ich pojawienie się w światowym mainstreamie zawdzięcza się religii voodoo przybyłej z Afryki do Ameryki Północnej wraz z transportami niewolników na początku XVI wieku. Ważne miejsce w tym kulcie zajmują rytuały związane ze zmarłymi i ich pochówkiem; jeśli te zostaną przeprowadzone nieumiejętnie, wyznawcy voodoo wierzą, że nieboszczyk może powrócić do życia jako zombie. „Żywy trup” może być również efektem magii bokora, czarnoksiężnika i kapłana. Wrogowie takich osobistości stają się bezwolnymi niewolnikami bez możliwości zmiany swojej kondycji. Takie właśnie nieświadome swojego położenia sługi pojawiły się w pierwszym filmie o zombie pod tytułem „Białe zombie” nakręconym w Stanach Zjednoczonych w 1932 roku. Potwory te szybko zyskały dużą popularność wśród fanów filmów grozy, a kolejne lata przynosiły nowe filmy, które stopniowo zmieniały obraz „żywego trupa” w wyobraźni zbiorowej. Do kamieni milowych gatunku zombie movies zalicza się „Noc żywych trupów” George’a A. Romero z 1968 roku oraz „28 dni później” Danny’ego Boyle’a z 2002 roku. Pierwszy z tych filmów raz na zawsze zerwał z obrazem ospałego, a przez to prawie zupełnie niegroźnego zombie-niewolnika, wykonującego wszystkie rozkazy swojego pana. Zombie u Romero przemieszczają się wielkimi stadami, łakome ludzkiego mięsa, a jedno ugryzienie tych powstałych z grobów trupów wystarczy, żeby żywy człowiek dołączył szybko do ich nieumarłej hordy. U Boyle’a natomiast zombie to ofiary groźnego wirusa, nadal żywe w sensie biologicznym, wytrwale polujące na niezarażonych. W „28 dniach później” można zobaczyć najbardziej współczesne zombie: szybkie i bardzo krwiożercze, z łatwością tworzące kolejne potwory. Praca ta śledzi ewolucję „żywych trupów” od ich skromnych początków do zaistnienia w światowym mainstreamie. W pierwszej części została opisana geneza pojawienia się zombie wraz z ich nieodzownym haitańskim rodowodem oraz odpowiedzialnym za ich istnienie kultem voodoo. W kolejnych rozdziałach przeanalizowano najważniejsze filmy gatunku zombie movies, aby odpowiedzieć na pytanie, jak i dlaczego ewoluowały oraz w jaki sposób zyskały tak ogromną popularność. Ostatnią część poświęcono próbie podsumowania miejsca „żywego trupa” w popkulturze oraz potwierdzenia jego statusu jako najbardziej amerykańskiego potwora.

Zombies or “the living dead” are one of the most famous and well-known monsters in nowadays popular culture along with with such creatures as vampires and werewolves. Before zombies became an important part of the mainstream, they had been just terrifying entities from a voodoo cult which had travelled from Africa to North America in hearts of black slaves in the beginning of the 16th century. People who believe in voodoo find all the issues connected to death and funerals very important; if a funeral is not conducted in a proper way, the dead one can come back as a zombie. A “living dead” can also be brought back from the grave by a bokor, a powerful black magician and a high priest. Such a person becomes a mindless slave waiting for every order from his master. This kind of a zombie was shown in a very first zombie movie, an American class B horror film “White Zombie” from 1932. Although the film was just a minor event amongst film critics and viewers, zombies became popular and movies with those monsters have been made every year since then. Soon zombies started to slowly evolve and some of the most important movies helped them to become more scary and challenging. The first milestone of the genre, George A. Romero’s “The Night of the Living Dead” with its premiere in 1968, has changed the status of zombie forever. Romero showed that a zombie does not need its master or any voodoo magic to return from the grave. “The living dead” is not a slave anymore, it is still slow and clumsy though but does not follow any orders and it is dead and hungry for human flesh. Moreover, there is hardly ever just one, a Romero’s zombie is a part of a bigger herd. The herd is quickly getting bigger and bigger because a zombie “creates” another zombie with a single bite. The next milestone is a modern movie: a British horror “28 Days Later” (2002) written and directed by Danny Boyle. A Boyle’s zombie is not dead, it is just a human being infected with a mysterious new virus. Such an ill person is carving for human flesh and wants to kill everyone. Furthermore, they are fast and very dangerous, spreading the disease easily. The “28 Days Later” zombies are the nowadays zombies, the zombies as mass culture knows them. This thesis analyses the evolution of “the living dead” from voodoo to viruses. The first part concentrates on their Haitian genesis in the voodoo cult and their place in this religion and on the religion itself. The most important zombie movies are described and analyzed in the next chapters. The aim of this thesis is to answer a question about enormous popularity of “the living dead”: why and how they have become so well-known and liked all around the world and how exactly they have evolved. The last part of the thesis places a zombie in the mainstream and confirms its status as the most American monster which has ever been created.