Model of care of patient after the removal of uterine myomas

Tytuł: Model opieki nad pacjentką po usunięciu mięśniaków macicy.Wstęp: Mięśniaki macicy to łagodne guzy rozpoznawane głównie u kobiet w wieku rozrodczym. Występują najczęściej w obrębie trzonu macicy w liczbie mnogiej. Zazwyczaj osiągają niewielkie rozmiary, choć zdarzają się przypadki zmian bardzo dużych. Przemiana mięśniaków w nowotwór złośliwy obserwowana jest niezwykle rzadko.Cel pracy: Celem pracy było przedstawienie modelu opieki nad pacjentką, która przebyła operację usunięcia łagodnych guzów macicy, jakimi są mięśniaki.Materiał i metody: Poniższa praca ma charakter poglądowy. Oparta została na analizie literatury fachowej oraz najnowszych artykułów naukowych dotyczących charakterystyki mięśniaków macicy, ich farmakoterapii oraz możliwości leczenia operacyjnego.Wyniki i wnioski: Wiele kobiet z mięśniakami macicy nie jest świadoma swojej choroby, ze względu na brak jakichkolwiek symptomów. Najczęstszymi objawami są nieprawidłowe krwawienia miesiączkowe i międzymiesiączkowe oraz ból w podbrzuszu. W miarę upływu czasu pojawia się ucisk na okoliczne narządy, problemy z płodnością, donoszeniem ciąży, a nawet niebezpieczne objawy ogólnoustrojowe. W opiece przedoperacyjnej najważniejsza jest prawidłowa kwalifikacja pacjentki do określonego rodzaju leczenia. U niektórych pacjentek wystarczające jest zastosowanie substancji farmakologicznych. Ich głównym działaniem jest zmniejszenie rozmiaru guzów oraz łagodzenie wywoływanych objawów. Zabieg operacyjny przeprowadzany jest głównie, gdy leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne, a wzrost guza jest zbyt szybki, co nasuwa podejrzenie toczącego się procesu złośliwego. Stosowanie hormonalnej premedykacji jest korzystne, ponieważ zmniejsza rozmiar guza, lecz jednocześnie może utrudnić jego wydobycie. Zależnie od charakterystyki zmiany, stanu ogólnego i preferencji pacjentki przeprowadzany jest odpowiedni rodzaj zabiegu. Odsetek powikłań po usunięciu mięśniaków macicy jest niski, ze względu na znacznie udoskonaloną opiekę śródoperacyjną i pooperacyjną.

Title: Model of care of patient after the removal of uterine myomas.Introduction: Uterine myomas are benign tumors occuring mainly in childbearing aged women. They are most often found plural in the body of uterus. Usually, their size is not too big, however there are some cases of a very big changes. The transformation of the myomas into a malignant tumors is observed extremely rare. Objective of work: The aim of the study was to present the model of care of patient who has undergone the surgical removal of benign tumors, such as uterine myomas. Material and methods: The work below has the overview character. It is based on the analysis of professional literature and the latest scientific articles about the characteristics of uterine myomas, their pharmacotherapy and the possibilities of surgical treatment. Results and conclusions: Many women with uterine myomas are unaware of their disease, because of the absence of any symptoms. The most common symptoms are the abnormal menstrual bleeding, breakthrough bleeding and the pain in the lower abdomen. After some time, the pressure on the nearby organs, problems with fertilization and during pregnancy or even dangerous systemic symptoms may occur. In preoperative care, the most important thing is to properly classify the patient for a specific type of treatment. In some patient it is enough to use pharmacological substances. Their main function is reducing the size of the myomas and alleviating the symptoms caused by it. The surgery is performed mainly, when pharmacological treatment is not effective and the change is growing too fast, what may mean the malignant process. The use of hormone premedication is beneficial because it reduces the size of the tumor, but it can also make the removal of it more difficult. Depending on the characteristics of the change, the general condition and preferences of the patient, the most advantegous type of treatment is performed. The rate of complications after removal of uterine myomas is low, due to significantly improved intraoperative and postoperative care.